Kimileri der ki; çok para mutluluk getirir, çok parası olan insanlar mutludur. Kimileri de der ki; para çok önemli değildir önemli olan insanın sağlıklı ve huzurlu olmasıdır. Yani genel olarak mutluluğun kaynağıyla ilgili toplumumuzda iki ayrı görüş bulunmakta. Ama ben burada mutluluğun kaynağından ziyade mutsuzluğun kaynağına değineceğim.
Çok param olursa çok mutlu olur muyum? Kim bilir belki de olurum ama benim hiç çok param olmadı. Dolayısıyla para mutluluk getirir mi bilmiyorum. Ama şunu çok iyi biliyorum; tüm mutsuzlukların kaynağı yoksulluktur. Yoksulluk, yokluk, öyle bir illettir ki ne kadar mutlu olmaya çalışırsan çalış beceremezsin. Tam mutluyum dediğin anda arkanı dönüp bir bakarsın yoksulluk, dert, stres ensende. İnsanın peşini hiç bırakmaz. Bir gölge gibi sürekli takipte. Her zaman ve her yerde her şeye rağmen mutlu olmaya çalışırsın ama yoksulluk arka fonda çalan müzik gibi bazen kendini unuttursa da dikkat kesildiğin anda kendini birden hatırlatıverir.
Yoksulluk aynı zamanda çaresizliktir. İşte bu çaresizlik insanı yer bitirir, elini kolunu bağlar ve mutluluğun önündeki en büyük engeldir.
Paranın varlığı mutluluk getirir mi bilmem ama yokluğunun mutsuzluk getirdiği apaçık ortada.
Demem o ki; yoksulluk insanı mutsuz eden en büyük sebeptir hatta mutsuzluğun ta kendisidir.
