selam,naber? been yorulan morfinnn. blogları biraz inceledim geneli bilgilendirmek amacıyla fakat ben biraz içimi dökmek istiyorum . okuyorsan eğer umarım kendinden bir parça bulursun ve beğenirsin 🙂 başlayalımmm…
anlatılacak çok şey var aslında ama inan artık hiçbir şey anlatmaya,yapmaya yüreğim yok.çok sıkıldım artık bu durumdan.gece yastığa kafamı koyduğumda “bugün güzel geçti ya” demek istiyorum,ağlamak ya da derin düşüncelere dalmak değil.
beni sevdiğinden emin olduğum insanlar var evet fakat ben biraz düşünülmek, anlaşılmak istiyorum. özel ilgi değil de daha çok fark edilmek diyebiliriz.
odaklanmam gereken tek şeyin sınavım (yks) olması gerekirsen o kadar çok şey var ki odaklanamıyorum derslere,
sürekli halsizim, sürekli mutsuzum,rahat uyuyamıyorum ve bu yüzden sürekli uykum var,kafamı hiçbir şeye veremiyorum,çok çabuk yoruluyorum,enerjimi toparlayamıyorum…
normalde severek yediğim yemeklerden,hevesle yaptığım şeylerden,keyifle konuştuğum insanlardan şu an zerre zevk alamıyorum.
hiçbir şey eskisi gibi değil,her şey çok farklı ve hiç iyi değil, iyiye de gitmiyor.
eski hayatımı özledim.o zamanlardan da sürekli bir şeylerden şikayet ediyordum fakat en azından saçma ve daha az düşündüren şeylerdi.
büyümek insanı yoruyor.
zihnim sürekli dolu.
ruhum yorgun yalnızca bedenim ve zihnim değil.
dinlendiğim de geçmeyen bir yorgunluğum var.ne yaparsam yapayım ne kendimi ne de enerjimi toparlayamıyorum.
çabalamaya devam ediyorum.
_b
