Sabrı en çok zorlayan, ama ona bırakmadan da olmayan bir şeydir zaman. Kimine göre ilaç, kimine göre intihar, kimine göre intihar.. “Zaman her şeyin ilacıdır” derler ya değildir aslında. Zaman ilaç olmaz hiçbir kanayan yaraya. Sadece onunla yaşamaya alışırsın hepsi bu. Ağrı kesici değil ki dindirsin acını. Bu bir süreç herkesin farklı nitelendirdiği ya da tükenenlerin kendini teslimiyeti.Acısıyla savaşamayanların tek bahanesi..
“Zaman benim intiharım” derler, kendisini son noktada hissedenler. Bir adım bile atacak hali kalmayanlar. Bir dakika daha fazla yaşasam hiç bir şey değişmez diye sabrını tüketenler. Belki de öyledir. Nasılsa zaman bir gün hepimizin sonu olmayacak mı?
“Zaman benim imtihanım” derler, sabrıyla sınananlar. Çünkü zamanla düzeleceğine inanırlar. Zamanla düzelmez hiç bir şey seninle düzelir. Sen istersen, sen savaşırsan , sen inanırsan zamanı yenersin. İmtihan değil mi bu illa ki bir taraf galip gelecek. Zamana kendini teslim etmek yerine, neden onu yenemeyesin? Zamana bırakma. Zaman affetmez, sana verilen süreyi kısaltmaz da , uzatmazda. Ömrünün sonu geldiğinde zaman zaten seni yenmiş olacak. O yüzden şimdi kalk ve zamanı yen, çünkü önemli olan şu an. Ne öncesi , ne sonrası..
Şu an hangi durumdaysan çık oradan ve zamana bırakma hiçbir şeyi. Çünkü zaman aldığını asla vermez geri…
