Çok göreceli bir kavramdır yalan. Kimine göre kurtarılış, kimine göre sığınak, kimine göre de kaçamak..
Aslında kulağa en berbat gelen şeydir yalan. Ama bazen iyilik için de söylemiyor muyuz bunu bir şeyleri saklamak için ya da mutlu etmek ve olabilmek için kandırmıyor muyuz insanları ya da kendimizi? Ben asla yalan söylemem diyenlerin en büyük yalanıdır yalan aslında. Yalansız insan olmaz ki şu yalan dünyada. Sadece az tüketerek, kötülüğe yol açmadan kullanabilsek keşke. İnsan her şeyi, herkesi kandırabilecek güce sahiptir ama kendini kandırabilecek ya da yalan söyleyebilecek gücü yoktur, bir yere kadar gider. Gerçek vurdu mu yüzümüze soğuk soğuk kaçmaya başlarız kendimizden bile.
Belki bir yalan kurtarır her şeyi , belki bir yalan mahveder herkesi, bilinmez bir şey bu. İstediğinize yalan söyleyin, istediğinizi kandırın bu bir seçim tabi ki de en kötü o insanı kaybedersiniz sonucunda ama asla kendinize yalan söylemeyin.
Çünkü kendisini kandıran, kendi benliğini kaybeder ondan sonra da bu yalan dünya yaşamayamı değer ?
