Biraz önce Louis Wain’in renkli dünyasi adlı filmi bitirdim, bitmemesi dileğiyle. Beni düşünceden düşünceye, duygudan duyguya seyahat ettirdi her bir bölümü.
Saatlerce üzerinde düşündüğüm her bir detayı, bir yıl sonra tekrar burada yazma alışkanlığı onu anlatarak devam etmeme vesile oldu. İnsanlara ulaşmak için çok tanımama veya ünlü olmama gerek yoktu. Bir kişinin bile benim anlattıklarımı anlamaya çalışıp, iç dünyama uzaktan eşlik etmesi, empati kurması, hissetmesi yeterdi aslında. Bu bilinç her zaman belki olmayabiliyor insanda gelip, gidiyor belki kayboluyor. Ama film sayesinde gördüm ki bir kedi resmi bile insanın farklı düşünmesine, farklı dünyalara dalmasına, alışılagelmeyen bir pencereden bakmasına sebep oluyordu. Bir şeyin tutkuyla yapılması nasıl bir hismiş onu çok derin hissettim Louis Wain ve sevgisi aracılığıyla. O an belki ürettiklerinin değerini alamadı, kimlere ulastığının somut bir kanıtını göremedi ya da duyamak istediklerini duyamadı belki de ve aksilikler birbirini kovaladı. O bilmeden çoğu insanın elini resimler aracılığıyla tutmuş , kalpleri ısıtıp mutlu etmişti oysaki. Bir insan ne kadar sevilebilirdi ki, onun sözleri kulakta hala ne kadar süre çınlayabilirdi ki. Louis Wain yaşadıkların için üzgünüm, hislerim çok karmaşık. Belki sende ki o enerji, elektrik sana bir lütuftu. Toplumun deli olarak belirlediği senin o karakterin. Herkes farklı şekilde parlar bu hayatta ve senin ışığın herkesten ayrı, daha aykırı ve muazzam şekilde parlıyor sen farkında olmasan da hala.
Sonuç itibariyle fark ettim ki aslında insanlara ulaşmak, bir şekilde kendini fark ettirmek gerekiyor bu hayatta. Kendi isteğim bu belki de yalnızca, kelimelerin büyüsüne kapıldı bu farkındalığım ve yine yazıyorum. Ben bir şekilde anılmak istiyorum. İnsanların aklına yazdıklarımla, onlara hissettirdiklerimle, bakış açımla, fikirlerimle ve duruşumla, gelmek istiyorum. Olaylara, yaşananlara farklı pencereden bakmalarını sağlamak, daha pozitif görmelerini istiyorum bu dünyayı. Yazılarımdan ilham alıp, yaşam umutları artsın, sorgulayan fakat yargılamayanlardan olsun istiyorum. Herkesi değiştiremem hatta ulaşamam biliyorum ama en azından en az bir kişinin bile evet bu konuya bu taraftan da bakılabilirmiş dedittirmek, farkındalık kazandırmak en büyük hedeflerimden.
İnsanlığa iyi gelmek istiyorum. Biliyorum ki benim elektriğim benim enerjim herkes gibi kendine has ve muazzam şekilde parlıyor. Bu parıltımdan neden başkaları da parlamasın?
– Başarısız oldum, onu başarısızlığa uğrattım Bay Rider..
Bence başarısız olmadınız, Bay Wain.. Sizce Emily neden resim çizmenize devam etmenizi istedi, Bay Wain?
– İnsanlara yardım etmek için, onlara göstermek için.
Belki ve şüphe yok ki siz bunları yaptınız . Ama benim farklı bir teorim var. Bence yalnız kalmamanız için çizmeye devam etmenizi istedi. Resim yaptığınızda Bay Wain, diger insanlara bağlanıp onlara kendinizden bir parça verdiniz. Ama.. onlarda size bağlandı.
Söylediğinizden anladığım kararıyla ve bahsettiğiniz şu elektrik, Emily’de hissettiğiniz elektrik. Ben buna aşk derim, Bay Wain. Ve o hala burada…
