likya kum zambağı

Varolmanın,yakıcı sıcağında ve uzağındaki tüm ispanyol kadınların eteğinden bacaklarına. Ve tüm gezegenler fısıldıyorken bana. Git,ulaş sarıl diye bu asi likya zambağa. bir sisifos inadı doğuyor göğsümün tam ortasından yeryüzüün en uzağına. Tüm renkler daha mat ve keskin geliyorken bana ve her şey çok uzak diyorken pejmürde bu adama,sahip olmak adına bu asi likyaya işte o an bir sisifos inadı doğuyor sirkülasyon halinde günlerce varoluşun. Pejmürde adam,neyzen tevfik olup verirken nefesini. Likya, jan garbarek olup içine çekip devam ediyordu ve öylece birleşiyordu dünyanın en uzak iki noktası birbirine Likya te quiero con todo mi alma