KYK borçlarının silinmesi üzerine bir kanun teklifi verilmesi meselesi gündemde.
Aslında epeydir de böyle bir talep dile getiriliyordu. Ne zaman bu konu gündeme gelse hep aynı iki cepheyi görüyorum:
- “Ben çalıştım ödedim, siz de ödeyin. Borçlar falan silinmesin.” diyenler
- “’Benim başım yandı sizin de yansın’ diye bi kafa mı olur, silin şu borçları.” diyenler
Her konuda olduğu gibi bu konuda da olaya dışarıdan bir gözle bakmayı becerememişiz anlaşılan. Objektif şekilde yorumlamaya gayret edeceğim:
Evvela, “Silsinler canım, nolacak? Gençlerin bin türlü sorunu var zaten, bir de onunla mı uğraşacaklar?” diyen iyi niyetli vatandaşlarımız beni yanlış anlamasınlar fakat, hayatta hiçbir şey ücretsiz değildir. “Borç silmek” diye bir şey yoktur, o olsa olsa, borcu başka birine ödetmek demektir. O başka biri de bu ülkenin milyonlarca vergi mükellefidir.
Eğer KYK borçlarını, gençler öyle istiyor diye silmeye kalkarsanız, güvensizlik oluşur. KYK başvurusu yapmamış öğrenciler kendini enayi yerine konmuş hisseder. Normalde krediye başvurma niyeti olmayan öğrenciler dahi, “Nasıl olsa devlet borcumu siler” diyerek kredi almaya başlayabilir. Dengeler alt üst olur.
Tabii bu bahsettiğim stabil bir ekonomi için geçerli. Fakat şu an içinde bulunduğumuz mevcut düzende, ülkedeki genç işsizliği, ekonominin yerlerde sürünmesi ve daha sonsuz sayıdaki sıkıntıyı göz önüne alınca, zaten böyle bir borç affı çıkmasa dahi gençler bu borçları ödeyemeyecek gibi duruyor.
Şimdi burada sorun, ileriyi düşünmeden sorumsuzca tüketen gençlerde mi, yoksa gençlerin bilinçli ve sorumlu şekilde borçlandığı bir ortamda, ekonomiyi alt üst edip, sırtlarındaki borcu altından kalkamayacakları kadar ağırlaştıran devlet büyüklerinde mi?
Yorum sizlerin…
