Köye geldiğim zamanlar henüz 3 yaşında bir çocuktum. köpekten,inekten hatta tavuktan bile korkuyordum. Zaman geçtikçe alıştım tabi. Şimdi ineklerin doğumunda, köpeklerin bakımında, tavukların ötüşünde rahatça ve korkmadan yaşıyorum. İçinde bulunduğum bu ortamı gerçekten çok seviyorum. Ama insanların ruhsuzlaşması çok acımasız olması yaktı geçenlerde canımı. Can parçam olan, buraya geldiğim zamanlar korktuğum, sonradan buraya tutunmamda,burayı sevmemde en büyük destekçim olan köpeğimi kaybettim. Sebebi zehirlenme.Adicr ve alçakca. kim yaptı nasıl yaptı o ağzı dili olmayan hayvana;verirsen yiyen vermezsen eline,avucuna bakan hayvana nasıl kıydınız. İnşallah eceli ile ölmüştür, inşallah kimse bilerek yapmamıştır. İNŞALLAH İNSANLIK BUKADAR ÇİRKİNLEŞMEMİŞTİR…
NANKÖR OLAN İNSANDIR
