Koş gidiyor zaman

Yıllar bi yolcudur hepsi ansızın gidici ya torbasından iyi şeyler sunar armağan yada sen alırsın . Bir anda büyümüş serpilmiş oluyorsun üstünde zamanın emeği var gençliğin güzelliği sevilen hediye. Kırışıklar ise sürekli dert çıkaran hediye. Aslında hepsinde zamanın el izi el emeği var sadece biz sevdiğimiz görürüz . Düşüncemiz duygumuzda sürekli değişkenlik gösterir ansızın kendimizi eski ön yargılarımızı savunurken buluruz ansızın başka cephede. Bu zaman içerisinde herşeyimiz değişir değerimiz sevgimiz hayat için yüklediğimiz anlamlar . Şöyle düşününce bütün hayaller gerçek olsaydı hayat nasıl olurdu şuanki canımız dediğimiz kişiler kim olurdu ? yoksa ilk can dediklerimiz mi ?  yada bazı duyguları hiç almasaydık hayatımıza acı mesala  sahi hiç girmeseydi herkes mutlu olurmuydu? yada bu kadar mutluluğun sonu aranırmıydı elbette kimse aynı anda mutlu olamaz aynı anda acı çekmediği gibi . Yıl içinde hepsi değişir tüm hisler doğrular yalnışlar işte bu yüzden hiçbir doğru daimi doğru değildir hiçbir yalnış daimi yalnış değildir kişiden kişiye değişir kişilerde zamandan dönemden döneme değişkenlik gösterir tabi mutlak doğru ve mutlak yalnış vardır bizim değindiğimiz insan için doğru yalnış hiç kimse ben daimi doğruyum diyemez şayet dediği an zaman tokatını geçirir tüm duygularına benliğine neyin doğru neyin yanlış olduğunu bilemez . Hayat her çilvesiyle devam ederken  dünyanın etrafında sadece var olduğu için kendi olduğu için yaşamaya çalışan insanlarla dolu . Mutlak gerçek sen hiçbir zaman bu zaman diliminde olmuycaksın yalnışınla doğrunla bildiğin yol değil önüne çıkan yolda yürümeye devam et bi bakarsın kar yağar belki üşümekten korkma etraf uyum içinde üstümüze kristal çiçekler yağıyor . Yola bakma anın büyüsünü hisset.