İç sesin haykırışları
Kızgın güneş
Güneş kızgın ve sert bir üslupla parlıyor adeta, o kadar sıcak ki neredeyse yakacak gökyüzü ve yer yüzünü bu kızgınlık niçin dır…insan oğlunun yaptıklarını ,insanın yeryüzüne yaptıklarını güneş bile kaldıramayacak kadar öfkelenmiş insan oğluna… tabiat bile insanın zulmüne karşı öfke ve kızgınlık içinde. Yaptıklarını hiçe sayan insan oğlu gelecek nesillere ölmüş bir tabiat bir yaşam kaynağı bırakmak düşündürücü bir seviyeye gelmiştir lakin insan bunu göremeyecek kadar kibirli ve kör olmuş bir durumda dır… yeşil bir alan masmavi bir deniz berrak akan dereler ve sonsuz bir yaşam için güzelim gök yüzü için çalışmak varken… insan yer yüzüne karşı adeta dehşet verici bir şekilde tahrip edip yok ediyor. Çocukların beton yığını içinde büyümesi asfalta kaplanmış bir yolla gidip gelmesi yeşilliğin yoksunluğu içinde büyümesi ne kadar acı verici bir tablo olsa da insan bu manzara karşısında sessizce yaptıklarını görmemek için bir kez olsun dünyaya yaşam alanı olarak bakmaz…oysa dünyamız oldukça yaşlı ve yıpranmış bu neslin gerçekten hassas davranması gerekir… yapılan büyük fabrikalar ve organize sanayiler atılan zehirli toksinlerin doğaya ve tabiatta ne kadar zarar verdiğini göz göre göre tabiatı yok ettiğini saklıyor ve böylece yaşam fonksiyonu daraltiliyor…
