Ben Kimim?
Aynanın karşısına geçip kimliğinizi sorguladınız mı , benliğinizi , kim olduğunuzu ya da olmak istediğinizi… Şimdi kendine bu soruyu sor; Ben kimim?
Sen olmak istediğin karakter misin yoksa bu kişiliğine tutsak olan kabullenemediğin karakterin mi? Olmak istediğin kişi değil misin? Bu yazıyı okuduktan sonra sessiz bir yerde arkana yaslan ve kendini sorgula.
Sen bugüne kadar yaşadığın mutlulukların , hüzünlerin , gülüşlerin , gözyaşlarınsın. Sen yaşamak istediğin ve sana sunulan hayatsın.
Monoton bir yaşamın içindesin. Monotonluğun lüks sayıldığı bir hayat hatta. Sonucunda düşük ücretli bir maaş almak için , her gün işe gidip eve döndüğün bir kısır döngü için verilen mücadelenin içindesin. Bunu lüks olarak algılıyoruz. Her gün bu hayat için çabalıyoruz.
Peki sen bu musun? Bu sıradanlık içinde kaybolan , değersizleşen biri olmak mı senin hayalin de? Elimden ne gelir ki dediğini duyar gibiyim. İşte tam bu noktada “kendi hayatını önemsemek” giriyor işin içine. Hayat şartların içinde elinden bir şey gelmeyebilir. Ne kadar başarılı olursan ol , ne kadar takdir edilirsen edil yukardan bakıldığında bir hiçsin zaten. Bu yüzden sen dışardan bakıldığın kişi değil de içinde yaşadığın kişi olmalısın belki de. Ve belki de dışarda yaşadığından daha çok kendi içinde yaşamalısın çünkü dışardan bakıldığında koskoca bir hiç olmaya devam edeceksin. Dışarıda hiç olmak mı , içinde hayalini kurduğun her şey olmak mı? Belki de asıl gerçeklik içinde yaşadıklarındır. Tamamen soyut ve tamamen sana özel…
‘Kendini önemsemek’ ne yazık ki sandığın şey değil. Yapabileceğin tek şey ‘kendi’ hayatını önemsemek. Diğerlerinden beklediğin değerli bulunma arzun ve inancın, ne senin ne de hayatının biricikliğini karşılar. Hayat diğerleri için yaşanan bir şey olduğunda biricik ve önemli olmuyor maalesef. -Cem Mumcu
