Hayat; insanların anlayamadığı bilgiyi anlamsız kılıp anlam kazandırmasıdır. Örneğin zaman bütün döngüyü döndüren bir düzen olmasına rağmen çoğumuz için saatlerdeki rakamlardan farksızdır. Bu evrende değersiz olmamıza rağmen kendimizi değerli kılmaya çalışırız. Örneğin bir çok inancımızın görüşümüzün içi boş, mantık açısından tutulacak tek köşesi bile yoktur ama sadece duygular açısından mantıklı buluruz sırf kendimizi değerli kılmak için. O kadar çaresiz, yorgun, mutsuzuz ki yaptığımız her suçu sürekli herhangi bir canlı veya cansız varlığa atarız ve hep mutlu olmak isteriz bu yüzden gerçeklere sağır olup yalanlara kulağımızı açar olduk. Halbuki mutluluk bile içimizde başlayıp içimizde biten anlık olan gereksiz bir duygudur ama şimdiki zamanımızda mutluluk için insan öldürecek konuma geldik.
Bir çok olayı mantığımızla tartıp çözebilecekken sadece duyduğumuza, gördüğümüze veya güvendiğimiz insanlara inanırız. bize katil denen bizim için katildir bize hain denen bizim için haindir ama ya değilse umurumuzda bile olmaz suçsuz olduğunu bilsek dahi artık onun hakkında toplum tarafından bir yargıya varılmıştır. Biz insanlar çok basit ve iğrenç yaratıklarız hatamızı biliriz, kendimizden nefret ederiz fakat bahaneler üretmeye devam ederiz ama zor veya kolay başka bir seçeneğin var olduğunu unuturuz çünkü bizim için en kolay yol en yanlış yoldur tabi eğer doğru yol diye bir şey kaldıysa eğer.
Fakat insanoğlu aynı zamanda bu konu yüzünden yargılanamaz bir varlıktır çünkü insanlar toplum halinde olmazsa yaşayamaz. Gerçi trajıkomiktir ki insanlar toplumsal yaşamaya başlayalı çok olmadığı hâlde şimdiden 2 dünya savaşı ve sayısız savaş göstermiştir dünyaya. Tüm bu gerçekleri göz önüne alırsak insanoğlu gerçekten akıllı mıdır yoksa aptalın önde gideni midir ve hayatta yasamaya, değerli olmaya çalışmak mantıklımıdır cevabı size bırakmak daha doğru olur. İnsan oğlu ve hayat nedir sizce?
