Özgüvene dair bir çok yazı okumușsunuzdur. Genelde bu yazılar “5 adımda Özgüven patlaması”, “12 maddelik Özgüven tarifi” ve benzeri başlıklarla karșımıza çıkıyor. Peki bunlar gerçekten de vaad ettiklerini söyledikleri kadar basit bir şekilde gerçekleştirebiliyorlar mı?
İşte bu noktada devreye girmek istiyorum. Her ne kadar tüm formülleri uygulasa bile kısa boylu bir insan diğer insanlara nazaran tam anlamıyla tavan özgüveni hissedemez. Neden derseniz; insanın boyunun kısa olması yalnızca bir fiziksel özellikten ibaret değildir. Bu durum kişinin kendisinden uzun olan herkese karşı 1-0 geride olması demektir. Nitekim sana fiziksel olarak yukarıdan bakan birine karşı psikolojik üstünlük kurmak gerçek bir çaba ister. Her halükarda daha donanımlı daha nitelikli olman gerekir ve bu da senin sürekli bir teyakkuzda olmanı gerektirir. Örneğin bir kadının kendisinden kısa bir erkekten hoşlanması, kendisinden daha uzun bir erkekten hoşlanmasıyla karşılaştırıldığında arada ciddi bir fark olduğu açıkça görülecektir.
Anlayacağınız kişisel gelişimi ve donanımı her ne kadar uzun bireye göre daha fazla olsa da kısa erkek, ilk izlenim itibariyle geride kalacaktır. Bu hayatın her alanında böyle değil elbette. Kendimi bu konuda rahatlatmak için bir kaç yazı okumak istedim, bir tanesi özellikle aklımda kaldı. ”Kısa boylular her yere rahatlıkla sığabilirler, uzun ve iri insanlar ise çoğu yerde sıkıntı yaşarlar” bu züğürt tesellisi beni müthiş motive etti, her ne kadar yazıyı yazan arkadaș kısaların kısa olduğu için yetişmediği yerleri yazmayı unutmuş olsa da… Velhasılı kelam sayın okurlar, kısa olmak ve uzun olmak konusunda tercih hakkı verilseydi sanıyorum özel olarak kısa olmayı kimse seçmezdi, ama kültürlü, seviyeli ve donanımlı olmak herkesin seçimle ulaştığı bir yükseklikte.
