Evett arkadaşlar, başlıktan anlaşıldığı üzere sanki kimseye muhtaç olmadığım anlaşılsada konu o değil tabiki 🙂 anlatmak istediğim konunun anafikri ise kimseye muhtaç olmadan yaşamak için çaba göstermek ve kimseden birşey beklememek.
Hayatımda tecrübe edindiğim ve sizlerle paylaşmak istediğim ,ne kadar az beklentin olursa o kadar kafan rahat .Açık ve net kimeseden birşey beklememek gerekiyor ..Az da olsa bizde olan bize yeter.Mecbur kalmadıkça kendi işimi kendim yapmak benim yaşam felsefem diyebilirim.Merakım gereği insanların hayatlarında gözlem içerisindeyim.Ve insanlardan birşey beklemenin eksisini her alanda hissettim.Sürekli beklenti içinde bireylerin psikolojilerinde yıpranma yaşanabiliyor ve kafaları devamlı meşguliyet içerisinde,kafasında deli sorular..arkadaşım beni de o kahvaltıya çağırabilirdi,eşim acaba bana ne hediye alacak?İşyerimde ki o stadüye ben gelmeliydim,annem kardeşime yaptıysa bana da yapar gibi gibi…
Bırakalım hayatı akışına falanca şunu demiş,vay efendim ona yapmış bana yapmamış.Hayat bunlara kafa yoracak kadar uzun ve değersiz değil.Kendimizi geliştirme ve yetiştirmede öyle yoğun olalımki dinlenirken bile sevdiğimiz başka bir işe geçelim,kendimizi ve psikolojimizi iyileştirelim.
En basitinden suyumuzu bile kendimiz içelim .Sağlıklıysan her işini kendin yap demişti bir büyüğüm şimdilerde daha iyi anlıyorum anlatmak istediğini…’Kuldan isteme kul seni sevsin,Allahtan iste Allah seni sevsin’.
Ayrıca muhtaç olmamaktan kastım olabildiğince kendin yapmaya çalışmak ..Tabiki insan insana muhtaç ama yeri geldiğinde..Birlikten kuvvet doğar ancak birlik varsa herkes görevini biliyorsa ve üstüne düşeni yapıyorsa bundan daha güzel olanı var mıdır?
Ve sözün özü olarak şunu söylemeliyim ki;Çalış,çabala,öğrenki kimseye muhtaç olmayasın.Annem hep der ki;yaptığın banaysa öğrendiğin kendine.Son olarak da bu çabaları dua ile dilimizden düşürmeyelim;Allahım tek muhtaçlığım sana olsun…(Aminnn)
Hoşça ve sağlıcakla kalın .
