kilo verme süreci (1)

Eveeet ilk blog yazım biraz heyecanlandım 😀 Sürekli aklımda olup asla gerçekleştiremediğim bir şeydi benim için bu. Blog yazma amacım kilo verme sürecimde ne yaşadım daha doğrusu yaşayacağım , hissettiklerimi anlatacağım ileride okuduğumda neler yaşadığımı görmek istemem.Kilo konusunda baştan başlamam gerekirse bebekliğimde kiloluydum (ezelden beri kiloluyum hahsahsh) sonrasında büyüdükçe çok zayıflamışım hatta annem korkmaya başlamış hastalık mı var diye.Ah anam aaah , 4.sınıfta annem işe erken gittiği için babam sabah okula gitmeden önce sürekli ben seviyorum diye kaşar eritip yedirmeye başlamıştı tekrardan kilo alma sürecim böylece başlamış oldu 5.sınıfta tam bir tosuncuk oldum.Annem işe erken gidip çok geç dönüyordu bu yüzden de gece 12 lerde bile yediğimiz oluyordu tabi bu da gelişim çağındaki bir çocuk için çok kötü bir şey.Lise 9 a kadar kilo alımım devam etti.Birkaç kez diyetisyene başvurduğumda ayda 1 kilo hedefi veriyordu bende vazgeçiyordum.Vazgeçmeseydim şu an ideal kilomda olabilirdim..Lise 9 da badminton oynamaya başladım istemesem bile spor yapmış oluyordum.Sürekli hareket halindeydim bu da kilo vermeme yardımcı oluyordu.Sonra 10.sınıfa geçerken annem işten atıldı ve uzun bir süre boyunca depresyonda kaldı.Bu süre zarfında onun annesi ben oldum o da benim kızım.O ağladı ben yedim o sinirlendi ben yedim.Bir süre sonra sürekli gizli gizli odama aburcubur aldım ve sinirlendiğimde , üzüldüğümde , sevindiğimde yemeye başladım.Benim için en iyi kaçış yolu yemekti.11.sınıfta birisini sevdim insan sevince kilo verir diyorlar ya galiba doğru hasjahsjajs 12.sınıfa kadar çok iyi kilo verdim ideal kiloma 5 6 kilo kalmıştı.Artık bacak aram yürürken değmiyordu eskisi kadar , istediğim şeyler rahatlıkla oluyordu.Xl bazen de XXL ken M bedene düşmenin verdiği mutluluğu yaşıyordum üniversite sınavına hazırlanana kadar.Hocamız senenin başında kilo alıcaksınız hazırlıklı olun demişti ben de daha yeni verdim hiç niyetim yok demiştim. Sözümün eri olabilseymişim keşke habshsbsb. Hazırlık sürecimde ders çalışırken sürekli çikolata kraker vs sabahları açma poğaça yiyordum.Ama dikkat öğlenleri ev yemeği (!) Arkadaşımla oturup bir de biz ev yemeği yiyoruz nasıl kilo alabildik ki demiştik. Sınava hazırlanırken bir de şey diyordum yazın veririm… Sonuç mezuna kaldım ve kilom daha kötüye gitti.Bu iki yılda toplam 17 kilo alarak hayatımda hiç görmediğim kiloya ulaştım. 82 kilo. Sağlığım bozuldu insülün direnci bozukluğum var  , cildim eskisi gibi canlı değil artık dışarı çıkmak istemiyorum.Kendimi seviyorum ama beğenmiyorum.Daha doğrusu özgüvenim çok düştü.Çökük bir haldeyim yani.(Diyetisyene git demeyin iki farklı yere gittim bir tanesi listeye ne kadar su içmem gerektiğini bile yazmadı.Ben söylediğimde doğru kusura bakmayın dedi.İkincisi de fiyatı çok pahalı geldiği için devam edemedim.) Dış görünüşten ziyade sağlığım kötüye gitmeye başladı kilomdan dolayı regl bile düzenli olamıyorum.Bu kadar yazıcaklarım sağlıklı beslenip yürüyüşe dansa başlıyorum.İdeal kiloma ulaşacağım ve tekrardan sağlığıma kavuşacağım.Her ay başında da kilo verme sürecim hakkında yazı yazacağım.Seni seviyorum kendim başarıcaksın.