Biz insanlar bir şeyi başaramadığımızda hemen pes etme eğilimindeyiz çünkü zorluklar bizim en büyük korkularımız…
Genellikle bu tür insanlar hayatın kırık parçalarını taşıyor,güven duyguları zedelenmiş, duygularına sınır getirmiş insanlar olsada bir o kadarda çok özel insanlar genellikle yalnız takılırlar, hayatlarını bazı insanlara adasalarda değerleri bilinmeyen, o kadar kendilerini gösterselerde anlaşılmayan insanlardandır,aslında çok zeki oldukları kadar eringeçler, hayattan ,yaśamaktan bıkmış insanlardır, onlar hayatlarından bıkmış olsalarda hala ayakta kalmaya devam eden muhteşem insanlardır…
Onlar hayatlarına keşke duvarını ören insanlardır, onlara bir tavsiyem var;
Hayatta keşke demekten çekinsinler çünkü onlar hayatta hata yapsalarda doğruyu bulabilen tartışabilen insanlardır, hiçbir şey geçmişinde yaptığı hataların gelecektede tekrar edeceği anlamına gelmez, biliyorum duyguları kaybetmişlerdir ama aynı zamanda ümit besleyen insanlardır…
Kalbinde fırtınalar kopmuş olsada asla belli etmeyen insanlardır, keşke yapsaydim ya da yapmasaydim deyip dururlar , çok düşünürler , geceleri yatmazlar, zaman zaman o kaskatı duran kalbi yumuşar ve acısının ahlarını işitir…
Umursamaz gibi davranırlar, duymazdan gelir gibi davranırlar ,hiçkimseyi duymamak İçin kendilerini odaya kapatırlar , onlar kimseyi işitmemek için kulaklıkla dolasır , onlar şarkıların kendini anlattıklarını düşünerek hissederek dinlerler…
Onlar zaman zaman ezan sesiyle kendilerine gelirler namaz kılarlar hissederek, namaz kıldıkltan sonra çok rahatlarlar sanki üzerinden bütün yükler alınmıs gibi…
Asla unutma yalnız değilsin kalbinden daha yakın biri var ve o seni , bizi, hepimizi anlıyor…
