Kendinle Baş Başa

Sadece anlarım var benim , ne bir malım ne bir mülküm.Sadece konuşmaların var ,yazılarım var ,iyiliklerim var.Gerisi bana ait değil .Gerisi sadece teferruat.Gerisi sadece ihtiyaç.Bir andayım şimdi gök gülüyor ,hava karanlık , gökyüzü biranda şimşeklerle aydınlanıyor ve yağmur damlaları tatlı tatlı yüzüme vuruyor ve ben var olduğumu hissediyorum.Aklımdan geçen binbir düşünceyle beraber , yağmurla ahenk içinde düşüncelerim değişiyor.Her bir damlada farklı bir anı ,her bir gök gürültülüsün de farklı bir düşünce.Diyorum ki şu 5 dakika da kafasındakiler böyle hızla değişen ben, neleri değiştirmezki.Her şeyi yapabilme hissiyatı geliyor.Sanirim hem aciz hem güçlü hissediyorum.Hem merhametli hem de kesin.Her şey olabiliyorum aynı şu şimşeklerin her defasinda farklı farklı halleri gibi.bulduğum yerlerden sızıyorum ve şekil alıyorum.Her defasında farklı ,her defasında ben.Şu gökyüzü değişimi ,şu kendini küçük ve korunmasız hissetme hali.Bu zamanlarda küçücük hissediyorum.Sanirim 50 yaşıma gelsem de şu gök gürültüsü, şu yağmur ,şu karanlık bana hep hatırlatacak bunu bana.Şimdi derin bir nefes çektim ciğerlerime, toprak kokusuyla karışık yağmur kokusu doldu.Her nefeste sıfırlıyorum.Her nefeste tazeleniyorum.Yağmur damlaları kalbimi temizliyor gibi.Ya da öyle olsun istiyorum.Kırdığım insanlar var mıdır acaba ? Babama o gün sesimi çok mu yükselttim ? Sevdiklerime daha çok mu seni seviyorum demeliyim ? O kadar kusurluyumki.Ve o kadar muhteşem.Hepimiz gibi.Çünkü bunları farkettiğim anda , eksikliklerimi itiraf ettiğimde kendime yeni şeyler katıp yeni kararlar alıyorum.belki eskiden daha iyi.Olumsuzu iyiye kullanma, ders çıkarma ya da kendine dürüst olmak bu.Ve kendimi sevmeyi öğreniyorum çünkü kendini seven bir insan her şeyi sevebilme gücüne sahip oluyor.Ben bir kitabım aslında.Ve her yönümü yazıyorum sayfalarıma, korkmuyorum koparılmaktan ya da bu kadar açık hale gelip hor kullanılmaktan.Net olmak istiyorum şu gelip geçici hayatta, belki nokta kadar varlığım olan.Net olmak ,anlaşılmak ve zaman kaybetmemek istiyorum. Sanırım gerçekten yaşayacağım güzel şeylerin önüne engel koymamak istiyorum.Zor olan hayatta kolay olan ve net olan biri olmak istiyorum belkide.Aynı gökyüzü ama farklı haller.Hepsi bir şekilde güzel.Derin bir nefes daha, daha çok yolum var değil mi ? Daha öğrenecek ,sevecek, büyüyecek ve hata yapacak yolum.Hiç olmanın tadı ,aynı zamanda kıymetli küçük bir çarkın kısmı.

Ebiderler
Subscribe
Bildir
5 Yorum
Beğenilenler
En Yeniler Eskiler
Inline Feedbacks
Tüm yorumları gör
Önceki
Siyah Zeytinler
Sonraki
KURAN-I KERİMİ TANIYORUZ

İlginizi Çekebilir

kooplog'dan en iyi şekilde faydalanabilmeniz için çerez (cookie) kullanıyoruz.