İnsanın kendi kendine kavga edip durması sizce nedir? Ben en yakınıma sorduğumda şu cevabı aldım. Olmamış, yaşanmamış, akla dahi gelmeyecek bir şeyi zihinde kurgulayıp canlandırarak sanki olmuş, yaşanmış gibi kendince kabul etmek, iyice büyüterek, çokça abartarak kendine dert etmek. Ciddi psikolojik rahatsızlığa, ve aklı kaybedecek dereceye gelindiği de öne sürülmüştür. İnsanın kendi kendine ağlatması da bu psikolojik sıkıntı dahilindedir.
İkinci bir örnek verecek olursak. Oldukça canınızı sıkan yaşanmış bir olayı zihinde abartılı bir şekilde büyüterek, kurgulaştırıp ve üstüne olaya dahil olmayan bir sahnede sizin koymanız mesela Allah korusun bir ufak bir araba çarpması siz ufak çarpmayı sanki adamı uçurmuş gibi zihninizde canlandırmanız, hızla gelip uçururcasına çarpmış gibi de zihninizde canlandırabilir siniz. Ve devamlı kendinize sorgularsınız. Keşke olmasaydı, keşke gitmeseydi, keşke bekleseydi, sağına soluna baksaydı diye devamlı kendinize dert edersiniz. Düşündükçe akla gelmeyen sahne, kendinizi tüketene kadar cevapsız soruların sonu gelmeyecektir.
Geçmiş bir olaya takılı kalmak, Geçmiş bir olayda takıntı haline getirdiğiniz insanlarla sanki karşınızdaymış gibi kavga etmek. O anları tekrar tekrar yaşamak ve o zaman yapamadığınız, veya söyleyemediğiniz şeyleri şimdi haykıra haykıra söylemek. Zihninizden atamamak, düşünmeden duramamak. Bunlar ciddi bir psikolojik sorundur. Çünkü 2. örnekte de verdiğim gibi devamlı kendinize dert edersiniz. Düşündükçe akla gelmeyen sahne, kendinizi tüketene kadar cevapsız soruların sonu gelmeyecektir.
Bu anlattıklarıma karşı şu ayetlere rastladım.
Nas Suresi, 4. ayet: ‘Sinsice, kalplere vesvese ve şüphe düşürüp duran’ vesvesecinin şerrinden.
Nas Suresi, 5. ayet: Ki o, insanların göğüslerine vesvese verir (içlerine kuşku, kuruntu fısıldar);
Nisa Suresi, 120. ayet: (Şeytan) Onlara vaadler ediyor, onları en olmadık kuruntulara düşürüyor. Oysa şeytan, onlara bir aldanıştan başka bir şey va’detmez.
Nisa Suresi, 119. ayet: Onları -ne olursa olsun- şaşırtıp-saptıracağım, en olmadık kuruntulara düşüreceğim ve onlara kesin olarak davarların kulaklarını kesmelerini emredeceğim ve Allah’ın yarattıklarını değiştirmelerini emredeceğim. ” Kim Allah’ı bırakıp da şeytanı dost (veli) edinirse, kuşkusuz o, apaçık bir hüsrana uğramıştır.
Peki çözümleri var mıdır? Derseniz ben de şunları buldum.
Vesveseden kurtulmanın kısaca üç yolu vardır: İstiğfar: Tövbe, istiğfar etmek. İstiare: Şeytanın şerrinden Allah’a sığınmak, sık sık eûzü besmele okumak, fatiha, ihlas suresi, ayet-el kürsi, felak, nas sureleri Allah’ın izni ile şifadır.
