Kendi işini başlattın; biraz yürüdü, güzel de gidiyordun ama işler planladığın gibi olmadı ve battın. Sonucun başarısızlık. Olabilir daima kazanmayacağız ya biraz da eğlenceli olması için sorun çıkması gerekiyor. Evet başarısızsın. Bunun sebebini de başka şeylerde aramayı bırak; sen girdin o işin içine ve sen başarısız oldun. Al sorumluluğu ve yoluna bak, hayat devam ediyor sonuçta. Ama yapma şu milyonlarca bahane bulayım da rahatlatayım kendimi olayını. Sana bir şey getirmiyor sadece kendini kandırıp kendini kendine yabancılaştırıyorsun. Tanınmaz bi hale geliyorsun kendin için. Eğer sen sorgulayan biriysen zaten hatalardır sana bu hayatı öğreten, o mükemmel yaptığın şeyler değil.
Şu sorumluluk alma olayına gelelim. Çok mühim bir şey bu aynı zamanda. Düşünsene yaptığı hatalardan dolayı hep saçma etmenler sunan insanı. Ee o zaman bu insanın hayatının kontrolü kendi ellerinde değil derim ben yaptığı şeyi kendi harici bu kadar çok etkileyen varsa. En basitinden yolda yürürken cüzdanın mı çalındı, senin hatan bu. O sokakta o zaman bulunmayı sen seçtin sonuçta. Hem hatayı direk kendine yükleyince analiz edip hatayı tekrarlamama süreci de çok basit oluyor.
Kendinizle yüzleşmeyi öğrenin dostlar. Tanıyın kendinizi eksiklerinizle de harikalarınızla da. Kabul edin yeri gelince benliğinizi; ben buyum deyin elinizdekiyle yetinin ve minettar olun. Arada kendinize 3. şahıstan da bakın yargılamanız daha kolay olur (Hatta bu 3. şahıs bakma olayına Illeism deniyor araştırabilirsiniz girmiyim şimdi). Daha yazarsam çok sapacak gibi hissediyorum o yüzden şimdilik gidiyorum. Görüşmek üzere!
