İnsan kendini nasıl keşfeder ki ?
Belki çok klasik olacak ama her şeyi zaman gösteriyor.İnsanın kendini keşfetmesi zaman alır.Belki eline aldıgın bir kalemle çizdigin bir resim kendinde yeni bir şey keşfetmeni saglayacak.Oku,yaz,çiz,söyle,konuş ama yapamam deme!
Nereden biliyorsun yapamayacagını, basaramayacagını.Varsın kötu olsun,başaramamış ol ne olacak? Hepsi yeni bir tecrube, onemli olan korkmamak,pes etmeden yapacagına inanmak.Belki de çok inandıgın,çok çalıştıgın halde yapamayacaksın.Olsun!
Korkmadın en azından, cesaret gösterip denedin,çabaladın…Kaderde bu varmış belki de.
Belki yetenegin yok,ama seni mutlu ediyorsa yap…Kimin ne dedigi kimin umrunda.Eger yaptıgın şey seni mutlu ediyorsa, çevrendekiler yapamadıgını söyleyip baskılıyorsa,sevdigin,mutlu oldugun şeyi degil ,çevrende seni sevdigin,seni mutlu eden şeyden mahrum bırakmak isteyenleri çıkar hayatından!
Keşfet kendini ,farklı şeyler dene ,farklı şeyler tecrube edin.İnan ki kotu de olsa hepsi hayatına bir şey katacak,hepsi hayatına yön verecek.Belki de dönum noktan olacaklar nereden bilebilirsin ki?
En kotusu de bu yolda sana çelme takanlara,başaramayacagını söyleyip,moralini bozanlarla savasmaya çalışmak…
İşte o an otur ve duşun madem bana, yaptıklarıma saygı duymuyor, madem bana destek olmuyor neden benim hayatımda?
Yani insanın kendini keşfetmeye çalışması,farklı şeyler denemeye çalışması bile ne kadar zor.Hem başaramayacagım korkusu,hem olmayacak korkusu,hem de çevredekilerin alaycı bakışların altında ezilecegim korkusu ve en kotusu de bu…
Yani demem o ki, kimsenin dedigini kafaya takmadan yapmak istediginiz şeyi yapın,hayatınızı yaşayıp kendinizi keşfedin,korkmayın,tereddut etmeyin,pes etmeyin ,olmaz zaten diyip de yol yakınken dönmeyin,kafanızdaki örumcekli duşunceleri alın bir kenara fırlatın ve önunuze bakın yoksa hayat hiç çekilmez…
