Son zamanlarda değiştikçe ve kendimi de sevmeye başladıkça aslında bunun ne kadar önemli olduğunu fark ettim. Genelde bunun bu kadar büyük bir etkisi olacağını düşünmeyiz, çünkü bazen kendini sevmek ego olarak tanımlanabilir ama aslında öyle değildi. İnsanın kendisini sevmesi demek yaşamı, hayvanları, bulutları, ağaçları sevmesi demekti. Kendini sevmeyen insan çoğu şeyi yeterince sevemezdi. Biz ise bunu unutup durduk, kendimizi de, sevmeyi de unuttuk hep.
Fark ediyorum da yeni nesil yinede kendini biraz olsun sevmeye çalışıyor, geçmiş nesillerde hepsi değil tabikide ama kendini sevmeyen çok fazla bireyle doluymuş. Bunu fark edememişler bile, kendini sevmek nedir bilmiyorlarmış. Kendine vakit ayırmanın güzelliğini, kendini sevmenin verdiği mutluluğu görememişler. Belki hayat şartları belki de büyüme şekli. Hangisi olursa olsun, geçmiş nesillerde kendilerini sevmeyen çok insan vardı.
Bu yüzden çoğu şeyi yapamadılar, kendilerini sevmedikleri için evlatlarını bile adam gibi sevemediler, kendi canlarını hep incittiler. Oysaki bir kendini sevmek bile nelere bedeldi, yapmadılar veya yapamadılar.
Şimdilerde bakıyorum da daha fazla insan kendini sevmeyi ve kendini dinlemeyi seçiyor. Bu bize verilmiş en güzel şey. Eğer bir şeyden başlamak istiyorsak, kendimizi severek başlamalıyız.
