Neden ihanette uğrarız? Neden hep sevdiklerimiz canımızı yakar? Aslında bakarsanız cevabı çok basittir.Bizim yüzümüzden şimdi diyeceksiniz ben mi dedim bana ihanet et, canımı yak diye.. Genel olarak baktığımızda olaylara bizim suçumuz burada; Çok yüz verdik,çok yücelttik,sevgimizden dolayı verdiğimiz fazla değerden dolayı karşımızda ki kişinin veya kişilerin hatalarını da görmezden geldik. Bu en büyük hatamızdır. Çünkü sen onun hatalarını söylemezsen o kendini mükemmel,kusursuz hisseder. Ve seni kırmaktan parçalamaktan korkmaz. Dahada kötüsü senin ne hissettiğini umursamaz.
İhanet varsa olayın içinde de seni salak yerine bile koyar çünkü kendini çok iyi bir şey yapmış gibi mükemmel hisseder ki ben yapmadım, öyle biri değilim, bir kerelik heyecandı der. Aslında seni daha da küçük duruma düşürdüğünün farkında bile değildir.
Birde çevredeki insanlar vardır senin hayata burnunu sokan yok şöyle yap yok böyle yap diyerek seni çıkmaza sokan insanlar.Bir de kendi düşündüğünü yaparsan tavırda yaparlar.Özür dilerim kendi hayatımı size sormadan yaşadığım için kusura bakmayın yani sizin fikirlerinizi almam gerekiyordu sonuçta benim hayatımı bir de ben mi yaşayacaktım? Hahaha yok artık daha neler.
Aslında etrafındaki insanlara da kızmamak gerek. Sen soktun hayatına onlara kötü bir şey söylemek yanlış olur.Onlardan hem farkın kalmaz hemde iyi vakit geçirmişliğin de var onlarla eğlendiğininde farkındasındır. Onlara kötü bir şey söylemek kendi hayatına kötü bir şey söylemektir. Ben seni veya bizi suçlamıyorum daha dikkatli olman için, ileride üzülmemen için uğraşıyorum.
İnsanlar sandığımızdan da acımasızlardır. Senin sır diye verdiğinle vururlar seni zamanla.
İyi olandır kolay olan kötü olmak daha zordur. Kötü olmak için ayrı bir çaba göstermen gerektir gülümsemek için, her şeye kötü yorum yapmak için yol araman, laf söylemen için zaman kovalaman gerek. Özür dilemek, teşekkür etmek, ilk adımı atmak,gerektiğinde alttan almak,anlayışlı olmak sizi ezik biri yapmaz, egosuz sevip değer verebilen güzel bir insan yapar.
