dünyanın en kaygan kaydırağından kayıyordu bedeni ta ki sert bir el ayaklarından tutup baş aşağı sallayıncaya kadar dünya denilen gezegene hoş geldin çocuk, gülümse ya da ağla önce ağla çünkü daha çok acıtacaklar bedenini ve kalbini
Çevrende ki insanlar şaşkın bir o kadar mutlu kim bunlar anlamaya çalışma daha çok vaktin var nasılsa onları anlamaya yada anlamaya çalışmaya sevgi dolular degil mi karnını doyuruyorlar seni yürütmeye çalışıyorlar. biraz büyüdün çocuk ve okul yılların başladı. İlk yataktan zorla kalkmalar gitmek istemediğin halde gitmen gereken okul ve başarman gereken sınavlar biraz daha büyüdün ve evden çıkma vakti üniversite falan işte ve sosyalleşmeye başlaman aman yarabbi çevrende ki herkes yine gülüyor sana lakin güvenme ailen değiller onlar sırlarını verme kimseye çünkü çevrende kemirgenler var artık işe girersin çevrendeler yolda yürürsün çevrendeler büyü çocuk büyü ölçme ve tartma vakti geldi dünyayı. İncitecekler, kıracaklar kalbini çocuk ne diyordu üstad ”ayağa kalk ve devam et” sana kalan tek seçenek var mücadeleye devam etmek. Yoruldun mu dinlen sadece dinlen zaman cok bekle ve akışına bırak su akıp yolunu her zaman bulur oğreneceksin çocuk
Sadece toprağa girerken çevrende birilerinin olması tüm mesele…
