bırak kollarını ıssız şehre. sonra yüzünü insanlara çevir bak bir etrafına. kimler geçmiş hayatından kimler sana iz bırakmış. kimler toz olmuş da havaya karışmış gitmiş dünyandan. biraz yorgunum bu akşam. kurulmamış bir hayalin kırıklığı var üzerimde. adını koyamadığım bir yorgunluk. içinde boğulduğum insan ilişkileri, yetişemediğim teknoloji, nefesimin kesildiği koşular. en çok da anlaşılmamanın verdiği kırgınlık.
gökyüzü küs sanki bana. bir gün elime bir fırsat geçer tüm insanlığa seslenirim de sesim kısılır, fikirlerim çalınır. hayatım önemsizleşir amacım biter ben yorulur da yıkılırsam. yüzümü yağmurdan sakınırsam şayet ruhumu kaybederim. bir kitap yazmışım da çalmışlar sanki kelimeler dans ederken zihnimde kopyalanmış bir hayat gibi. sanki son kez kitap almışım da baştan sonu belliymiş. son kez okumuşum son kez sevişmişim kelimelerle de öldürmüşler beni. düz sıradan hayatımın en karmaşık akşamında yemek yerken boğulmuşum gibi.
iyi şeyler gelmiyor içimden. pozitif düşünemiyorum. kişisel gelişim kitaplarımın hepsi gelişimini tamamlayamamış sanki. alışırsam şayet bu hayata bir akşam o zaman bütün felaketler beni bulmuştur.
bir gün vazgeçeceğim biliyorum, yorgun gökyüzüyle gülüşeceğiz. bir gün aşık olacağım biliyorum ilk kez yüzümü gökyüzüne uzatıyormuş gibi. ilk kez yanılıyormuşum gibi. benim kalbim dayanmazdı bu işkenceye kalbimi kapattım. bir yerde umursamaz bakan gözler görürsen şayet beni hatırla. o gözleri hiç unutma. fazla düşünmenin gizlenmesidir o her dilde her coğrafyada aynıdır. can sıkan sert ama sana kendini bok gibi hissettiren yakıcı bakışlar. evrensel bir komedyanın komik olmayan ama güldüren acı hikayesidir. bir gün yüzünü gök yüzüne uzatırsan şayet içinin neden daraldığını sakın unutma neden sıkıldığını.
sayıkladığım uykusuz gecelerde baş ucumda bekle olur mu? ben bilmem afili bakışları. tanıyamam öyle ilk gülüşte sevgiliyi. kafamı kırmaları lazım güvenmem için. inanç mı? hep vardı. umut kalbi atan her coğrafyada. sen umudu bitenlerin en uzağında izle hayatı. gözlerinin içi gülmeyen insana güvenme olur mu?
canını sıkma bir sen varsın senin için. kendin için yaşa. kimseye güvenme olur mu? yükleme kimseye o yükü. o yükün altında ezilme olur mu? sev çok sev. sevgini söylemekten çekinme olur mu? bir gün sevgini gizlemek zorunda kalırsan anlarsın. anlama hiç. belki de en kolayıdır anlamamak. farkında olmadan yaşamak. daha hızlı geçer zaman. toprak alacak elbet bir gün. alana kadar delirme olur mu? delilerin içinde akıllı olursan yaşarsın da. bu insanlar deli değil. acımasız. insan değiller adeta. harcarlar seni. aklını koru.
