Soğuktu, esen rüzgardan saçlarının esir aldığı yüzünü seçebildim uzaktan, cümlelerinde ve yapı itibariyle naif olan konuşmanda çekinceye rastladım, örnekler istedin fakat sana spesifik bir örnek veremem şimdi, gitmem gerekiyor ama bunu sana nasıl söylerim bilmiyorum.
Beni anlayacağını biliyorum….
Bunu daha önce bir filmde işitmiştim,
” Neden gittiğimi bilsen bana hak verirsin biliyorum…” diyordu.
İzledim, belki 5 belki 10 fakat yine de hak veremedim kadına ama haklı da bulmadım erkeği.
Yürüyorum, yine soğuk, ellerim üşüyor ve burnum kırmızı..
Üstümde beni tanıyacağın o siyah montum ve sevdiğim çantam var yanımda, saçlarım uzamış sanırım ama beni rahatsız etmiyor, adımlarım hızlı değil….
belki denersen yetişirsin bana?
geride kalan şeyleri düşünmek beni yürüdüğüm sonsuzluğu düşünmekten daha çok yoruyor,yolda benden bir ize rastlarsan sakla, sana son hediyelerim bunlar…
