Kaybetmek, kaybetme korkusu ya da birine aşırı bağlanma ve ona değer yükleme bunların hepsi bizim kelepçelerimiz. Hepimizin birer kelepçesi var ve bunların anahtarını bulmadığımız sürece bunlarla yaşayacağız. Hayatımıza aldığımız her şey bu bir hayvan olabilir .insan olabilir hatta çok sevdiğimiz bir eşya nesne de olabilir. Ama en önemlisi ve en can yakanı emin olun bir insanı kaybetme korkusudur. Sizden çok şey alır götürür. sevdiğiniz bir insanı kaybetmenin acısı sizde büyük yaralar açar mesela. Ama bu da bizim kelepçemiz nasıl diye soracaksınız kimseye bağlanmayın dostlar kimseye hiç gitmeyecek bitmeyecek diye yaklaşmayın. Hayatta tek gerçek var o da sizsiniz. Birinin varlığı sizin varlığınızın anlamı olmasın. Onunlayken iyiyim ama onsuzda olabilirim diyebilin mesela. Korkmayın. Yoksa hayatta hep birilerinin varlığıyla yaşarsınız. O çok sevdiğiniz sevgiliniz sizi bırakıp gittiğinde onu kaybettiğiniz için oturup düşünürsünüz ve şu sonuca varırsınız ben iyi değildim benim suçum ben daha anlayışlı olabillirdim vs. ama siz eğer duygularınızı ele geçirdiyseniz sadece şunu dersiniz: Ben hiç bişey kaybetmedim o beni kaybetti. Evet bunu dediğiniz sürece yaşayacaksınız arkadaşlar hayatın kuralı bu o saçma sapan insanlara ve duygulara hakim olmak istemiyorsanız gücü kendi elinize alın. Gerektiğinde üzülüp ağlamak duygulanmak, özlemek normaldir. Ama o yok onsuz yaşayamam cümlesi anormaldir. Odaya kapanıp günlerce ağlamak kimseye bir şey ifade etmeyecek sadece size zarar verecek. Farkına varın ne bir erkeğin ne bir kadının varlığı sizin olma sebebiniz olsun.
Kaybetmekten korkmayın
