Deneme 1-2-3
Lütfen bu yazıyı okurken Melike Şahin-Tutuşmuş Beraber’ i hep birlikte dinleyelim olur mu?
Nasıl oluyoruz da birbirimizi tanıyamıyoruz? Ne yapıyor hayat bize bu kadar? Yoksa biz mi hayatın içinden geçiyoruz? Aslında biz çok bir şey beklemiyoruz biraz gerçek sevgi, biraz da bitmek bilmeyen güven…
‘Güven ismi çok hoşuma gider eğer bir oğlum olursa bir umut tabii, kesin güven koyardım. Aslında fazla uzatacak bir şeyi yok tabi ama günümüzde o kadar birbirimize güvenimiz azaldı ki belki de kendimden olacak bir parçaya güvenmek istiyor içim… Öyle değil mi arkadaşım? Kime güvenimiz kaldı ki? El ele tutuşmuş bir sevgili bile beni şüphelendirir. Aklında kimi düşünüyor veya düşünecek diye, belki de çok fazla abartıyorum ama tutuşmuşuz el ele ama yarenimizin aklında kim bilir kim var? Kim bilir? bilmiyoruz, bilemeyiz ama susuyoruz. Karşımızdaki kişi de bir kere bile olsa biraz güven sarstıysa ne kadar sevsek de bir ilişki o güven bitince, bitiyor. Gidiyoruz o diyarlardan bir kuş misali göç ediyoruz kendimize derman bulmak için…
Keşke demeyi sevmem ama keşke insanlar bizi önce gerçekten seviyor” muş ” gibi yapıp hatta bize sonsuz güven sağlıyor” muş” gibi yapıp. Arkamızdan bıçak saplamayı bıraksalar ne hoş olur dimi Dünya? Halbuki umudumuz yanında da güvenimizi alıp gittiklerini hiç ama hiç bilmiyorlar.
