Kendini korumak uğruna binlerce savaş vermiş İNSAN. En önemlisi kırılmış kanadıyla uçmaya devam eden bir kuğu.. Bu hayatta en çok anne olmak isteyenlerin yarası bir adamın onu incittiği kadar zor ve acımasız hayatını tüm bu olumsuzluklara rağmen hiçe saymış mutlu olmak çocuğunun yüzünde ki gülümsemeyi görmek, çikolatayla mutlu edilmiş bir çocuk kadar saf.. Hayatın karmaşasında Kırklı yaşlarında heşeyden vazgeçen bir ANNE. Evet benim annem böyle bi insan mutluluğuna her ortak olduğumda daha bi şen, en çokta içinde ki eksik kalmış çocuk.. 17 yaşında evlilik düşünün ve ilerlemiş yaşının verdiği yorgunluk bütün hayatını 3 çocuğuna adamış bir anne. Çok geçmedi herşeyi ondan öğrendim en çok anneme benzemeyi sevdim bazen verdiğim sitemler de haklı olduğumu zannetsem de en büyük yorgunluğun onda olduğunu anladım hep küstüm kırıldım döndüm gittim ama döndüm dediğime bakmayın arkamda olanın bir tek o olduğunu gördüm dünyada herkes gitse de annenin seni o kısa ama bir o kadar uzun kollu bir insan olduğunu gördüm ona aşık oldum ve ilk aşkının baba olduğunu söyleyen kızlar için bir nebze babamı kırarak annem dedim o büyük bir savaşçı, emekdar, destekçi.. Vazgeçilmez de yine anne dedim çünkü dokuz ay diye bildiğimiz o yol kolay olmamakla beraber anne olmanın zorluğunu en çok onlar bilir.. kıymetini bilelim elimizin tersiyle ittiğimiz annemizi şahlandıralım bu hayatta iyi ki varlar.. Iyi ki !
KADIN!
