Belki de anlamamız gereken kabul edebilmekti. Gerçekleri görebilmek, kabullenebilmek bazen belki zordu ama bizler için en iyisi, en doğru olanıydı. Gerçeklerle yüzleşmenin ruhumuz için iyi olduğunu anlayabilmek gerekirdi. Doğruyu seçmenin gururunu yaşamaktı; kabullenebilmek… Gerçekleri görebilmek, kabul edebilmenin şartıydı. Kabullenebilmiş insan, gerçekleri görebilmiş, anlamış, gerçeklerle yüzleşmiş insandır. Biz gerçeği kabul etmekten ne kadar kaçarsak kaçalım gerçek gerçektir. Kendi oluşturduğumuz gerçekle yaşamak anlamsızdır. Olan olmuş, biten bitmiştir. Artık yeni yollarda tecrübe edinmenin vakti gelmiştir…
Kabullenebilmek İç Huzura Kavuşturur
Kabullenilmeliydi. Kabul etmemek, önümüzde duran koca bir engeldir. Biz kabul etmeyerek yaşarsak, kalbimiz yaralanmaya devam edecektir. Düşündükçe kırılıp, boş yere yorulacaktık. Bunlar yerine kabul edebilmenin verdiği huzuru, güveni, hoşgörüyü, şefkati içimizde hissedelim. Gerçeklerle yüzleşip, kabul edebilmenin adımını attıktan sonra iç huzurumuz başlar. Aslında kabul etmenin bizim için yararlı olduğunu görürüz. Kabul etmek gerekirdi; çünkü yolumuza devam edebilmek için, hayatımızda yeni umutlara, şanslara, olaylara ve insanlara yer açabilmek için kabullenmek zorundayız. Hayatımızda güzelliklere yer açabilmek için kabullenmeliyiz. Kabullenebilmek gerekirdi; çünkü gerçeği reddederek yaşamak bizi iyileştirmez. İnanın gerçekleri kabul etmemenin açtığı yara, kabul etmenin açtığı yaradan daha çoktur. Kabullenebildikten sonra ki açılan yara, iyileştiricidir. Zamana ihtiyacı vardır. Zamanı dolduktan sonra iyileşecektir. Ve artık acıtmayacaktır. Ders çıkarmışızdır artık. İçimiz rahattır. Ve her kabullenebildiğimiz şey, bize olgunluk ve deneyim katacağını unutmayın.
- Kabullenebilmek, zihinsel ve ruhsal açıdan rahata ermektir. Zihinsel ve ruhsal açıdan olgunluğa ulaşmaktır.
- Kabullenebilmek, anlaşmadır. Hem kendi içimizle hem de olay ve durumlarla ilgili bir anlaşmadır.
- Kabullenebilmek, akışına bırakmaktır. Artık her ne olacaksa göze alabilmektir.
- Kabullenebilmek düşünmemektir. Olay veya durum çözüme varıldığı için, içinin rahat olmasıdır. Çok düşünmeyi bırakmaktır.
- Kabullenebilmek, savaş verilmiş ve sonunda barışa ulaşmaktır. Olaylarla hesaplaşılmıştır. Sebep sonuçlar yapılıp, bir karara varılmıştır.
- Kabullenebilmek, ait olmadığımız yerden, düşünceden ya da insandan kısacası bize ait olmayan her şeyden gidebilmektir. Artık orada bizi ilgilendiren bir şey yoktur.
- Kabullenebilmek, dik durmaktır. Olaylardan ders çıkarmış, hatalarını görmüş ve ne yapman gerekeceğini anlamış olmaktır. Aynı hataları yapmamaktır. Güçlü durmaktır ve kendinin farkında olunmasıdır. Öz saygınızın ve öz değerinizin bilincinde olmaktır. Ne isteyip ne istemediğinizi anlamaktır.
- Kabullenebilmek, iyileştiricidir. Açılan yaralarımızı saran bir güçtür. Gerçeklerle yüzleşmek, kabullenmek; iyileşebilmenin ilk adımıdır. Biz ne kadar gerçeklerle yüzleşebilirsek o kadar kendimizi iyi hissederiz.
- Kabullenebilmek, tecrübe edinmenin yollarından biridir. Yaşadığımız olay, yaşanmış, bitmiş, kabullenilmiş ve ders çıkarılmıştır. Yaptığımız hatayı tekrar yapmamak ve bundan sonra atacağımız adımları düşünerek dikkatli bir şekilde atmaktır.
- Kabullenebilmek, iç huzura kavuşmaktır. Yaşanılan olayların hissettirdiği duyguları yaşamışızdır ve bitmiştir. Artık koca bir huzur bizi bekler. Huzura koşalım. Koşalım ki içimiz rahat olsun.
Ve bütün yaşanmışlıkları bir tebessüme sığdırabilmekti kabullenebilmek…
‘’Fakat her şey geçer, her şey unutulur. Kendini bir felaketin içinde kaybetmenin manası yoktur. İnsan birazcık da kalender olmalıdır!‘’
Sabahattin Ali-Kuyucaklı Yusuf
İç huzurunuzun hep olduğu, güzel günlerinizin olması dileğiyle…
