Döndüm kırıldı boynum. Döndüm kör oldum. Döndün kurudum. Döndün yol oldun. Döndüm yok oldun. Dönüp durdum, aradım açmadın. Elimle koymuş gibi buldum, Allah almış gibi kaybettim. Siz, biri sizi sevince ne yapıyorsunuz? Ben kaçıyorum. Siz delirmemek için ne yapıyorsunuz? Ben koşuyorum. Kafamın içinde olan bitene, tekrar başlayana yetişemiyorum. Gecenin bir körü yenen sucuklu yumurtaya inanıyorum. İsyan etmiyorum tamam ama olmuyor be Allah’ım, sen de beni anla. Evet seninle kavga ediyorum ve bu kavgada seni tutuyorum çünkü sen en iyisini bilirsin. Olanlar umurumda değil, olmayanlar umurumda değil, olamayanlar umurumda değil. Oluyormuş gibi yapıp olmayanlar umurumda değil. Hüzün, acı, durgunluk, nokta Ben kayıtlara bu boşlukla geçtim, hiç sorun değil. İhtimaller hep çok yürütür, amalar hep uykusuz bırakır, bira çok işetir, rakı aklını alır, sen adamı yarım bırakırsın. Canım Burcu Tatlıses bundan 6 yıl önce “Konuşsak” diye parça çıkarıp 6 yıl sonra yeni parçasında “konuşmasak olmaz mı?” Demişti, sen de haklısın, bu saatten sonra konuşmasak da olur Burcu. Ama yine de ne olurdu, bazı kaderler iki kişinin birbirinden uzak durması üzerine yazılmasaydı. Onun altını çizdiğim gün rabbim üstümü çizmişti. Unutmamak için size onu yazılı sözlü çok anlattım. Benim, sizin anlamamalarınıza ihtiyacım yok. Anlatmayacağım artık! Rüyalar görmeyeceğim! Sen benim için bir Adem Üren şiirisin artık. Belki şiir bile değilsin. Fena yaralı bir yazısın. Ben de şair değilim zaten.
İsyanlardayım Allaha Haber Saldım
