Her insan hayatının bir döneminde çok kötü olaylar geçirir ve bunun sonucunda güvensizlik,umutsuzluk,insanları sevememe gibi durumlar ortaya çıkar.Daha sonrasında isterler ki hayatlarına biri girsin onları iyileştirsin,yaralarını sarsın,güzelleştirsin.Ama bunu kendileri önce denemez.Güçsüzdürler.
Bu şeyleri başkasından beklerler hatta hayatlarına giren yeni insanlardan veya var olan insanların sevgisinden.Ama unuttukları bir şey var o da kendileridir.
Günümüzde insanlar kendi kendine iyileşmeyi,kendi kendine mutlu olmayı çok uzak görürler hatta bazıları bilmez bile.Hep başkalarına muhtaçtırlar ve hep o kişiyi beklerler.Ve böyle zaman geçer.Bir bakmışsın ki artık hayatın yoluna sokulacak ihtimali bile kalmayacak kadar karışmış,kendin kaybolmuşsun.
İşte böyle olan insanlara sesleniyorum.Bir başkası sizin şuan ki boktan olan hayatınızı güzelleştiremez.Önce bir hayatınız olmalı kendinize göre ama siz kendinizi yok sayarak başka insanlardan medet umuyorsunuz.
Lütfen önce kendinizle barışın.Kendinizi hatırlayın.Belki birçok insana gitmez o demişsinizdir ama şuan yanınızda yoktur.Ama bakın ki şuan hala kendiniz sizinle ve onun gitmesi imkansız.Kendini sevmeyen,kendini keşfetmemiş insanlar,kendilerini bulamamış insanlar başkalarından bunu yapmalarını ister ama senin bile yapmadığın bir şeyi karşı taraftan nasıl isteyebilirsin ki?Bazen bu işe yarar şahane bir hayat ama sonsuza kadar süremez.Çünkü insan insana hep en yakın hep yanında olamaz.Daha sonrasında ise işte o insan bir boşlukta kalır.Hani der o beklediğim insan geldi evet şuan sorun ne?İşte burada kendi sorunu başlar hatta bazıları bu sorunun kaynağını bulamaz bile.
Önce siz kendinizi iyi hissettirmeli ve var olan hayatınızı güzelleştirip,düzenlemelisiniz.Daha sonrasında bu güzel ya da az güzel hayatınıza sevdiğiniz,sevildiğiniz dostlar ve aşk ekleyerek bu temelin üzerine güzelce tuğlalarınızı örebilirsiniz.O zaman her şey daha sağlam ve daha çok her şey oturmuş olur.
Umarım artık o aciz ve güçsüz insanlar olmamaya çalışırsınız.
