Kapatın gözlerinizi…Belki bir kulaklık,bardaktan yükselen kahvenin enfes kokusu arkada Farid Farjad…İstediğiniz tek şey zihninizi boşaltmak bu saatlerde, bu ortamda ama takılıp kalmışsınız bir yerlere…Nereye? Kime?
Gördüğünüz kancalara takıldınız, biri olmasa bir diğerine muhakkak.Hayat hep böyle değil mi? Hep bir şeylere takılırız. Yüksek ihtimalle istemediğimiz şeyi istediğimize ulaşmak için yaparken takılı kaldığımız yerde durmaz, geçer zaman…O zihin bir türlü boşalmaz.Hep düşünür.Burada çalışayım,param olsun bunu yapacağım.Bu bölümde iş yok ben en iyisi başka bölüm okuyayım,yaşım geçiyor toplum baskı yapıyor evleneyim, aman bu ne der, ne düşünür…Eee bak bitti hayat…
Çok genciz,çok toyuz…Farkında değiliz ki bu yaşımız, bu anımız sonsuz değil.Geçen annemle sohbet sırasında şöyle dedi bana ;”Yaşlılar neden gençlere kızar,sinir olurmuş biliyor musun?Bu zamanları hep boş şeylere harcadıkları için.Çünkü geldikleri yaşta tecrübe edip, deneyimledikleri için biliyorlar.” Zaman akıyor, bizi bir yerlere yetiştirecek belli ama yetiştireceği yönü biz seçiyoruz. Sonuçta an’da yapmak istediğin şey senin ellerin arasında.Öyle değil mi? Bir şeyler uğruna gençliğimiz gidiyor da o şeyler ne? Son zamanlarda hep takılı kaldığım nokta burası belki de…
Herkesin hayalidir sakin, huzurlu bir sahil kasabası…Ama benim ki başka sanki… Böyle minnak bir ev,küçücük ama…Belki bir bahçesi ama denize yakın olsun… Gün batımı ve doğumunu kahvem eşliğinde izlemek istiyorum.Ahh ne güzel hayal…Peki şimdi ne yapıyorum…Belki bir çıkmaz.Tamam o kadar abartı değil ama en azından bu hayal için çalışmam gerek, birikim yapmam.Şimdi böyle yazınca belki tembel sandınız beni,aslında hayır değilim belki tam tersi.Gerçi şu sıralar tembellikle aram çok iyi ama…Neyse konumuz bu değil:D Bakın gördünüz mü bende boşaltamıyorum zihnimi. An’a salamıyorum kendimi…Sizde nasıl peki? Neler zihninizi boşaltıyor ama laf olsun diye değil gerçekten boşalıyor mu zihinleriniz?
Gerçi bakmayın sadace sahil kasabası değil istediğim bir de biraz gezgin bir yapım var.Durmadan keşfetmek istiyorum.Yerleri,insanları,geleneklerini kısaca her şeyi…Bunu deneyimlemiştim aslında.Vee bana inanılmaz iyi gelmişti.Uykusuzluk,yorgunluk…hepsi üst düzeyde ama o mutluluk her şeyi bastırmaya yetiyor. İşte tam böyle anlarda boşalıyor belki zihnim.Yapmak istediğimi yaptığım anda.Yukarıda demek istediğim buydu aslında yapmak istediğimizi yapıyor muyuz? Bence bunu bir düşünün…düşünelim…
Zaman su misali öyle değil mi? İçimizde kalmasın hiçbir şey…Kimseye zarar vermeden, şartların getirdiği en iyisini yapmaya odaklanalım.Yormayalım kafamızı. İstediğimiz her ne ise elbet olacak, sabır edelim ama pes etmeyelim.Belki o zaman zihnimizin boşalmaya ihtiyacı olmayacak…Kim bilir….
İstedikleriniz sizi mutlu ettiği bir hayatınız olsun…Yormadan,kırmadan,kırılmadan…Yüreğiniz sizi saflığa ve mutluluğa götürmesi dileğimle…
(Paylaştığım ilk yazım.Kim okur, ne düşünür bilmiyorum ama istediğiniz her şey bulsun sizi mutlu olun…Belki bir sonraki yazım ismim hakkında olur ne dersiniz?)
