Tüm yorgunluklarıma rağmen gözlerin gözlerime değdiğinde sanki bir sahil kasabasında meltemin yüzüme vuruşunu hissediyorum. Gözlerimi kapatıp bu huzurlu esintiyle kalbimde uçan kelebekler eşliğinde seni yaşıyorum adeta. Kendimi uykusuz bilirdim senden önce. Meğer rüyalarım senin kadar gerçek olmadığındanmış. Şimdilerde uyumak bile zaman kaybı gibi geliyor. Senin sülietini hatırlamadığım tek bir günüm bir saniyem bile olmasın istiyorum. Tüm imkansızlıklara rağmen belki ihtimalleri yaşarız diye umut etmekle adeta çıkmazlardayım. Sezen’in de dediği gibi bir başka dünyanın insanısın yavrucuğum, sen kendi dünyanın toprağında büyüyorsun. Tüm olmazları kendime hatırlatıp duracağım ama seni gördüğüm her an da duracak dünyam. Yine de yorgunluklarıma rağmen, kırgınlıklarıma rağmen, hayattan umudu kestiğim anlara rağmen hissettirdiklerin ve bana nefes almayı yeniden öğrettiğin için teşekkür ederim. Sen olmasaydın muhtemelen ben bu kadar güçlü olamazdım. Sen olmasan buralara gelemezdim ben, sevemezdim bu şehri, anlamazdım dilinden. Sana veda ettiğim her an yeniden karşılıyorum seni adeta. Sanırım bir müddet deniz kıyısının esintisini unutmaya çalışıp sıcak bir bozkır toprağına kalbimi gömmem gerekiyor. Dilerim hayat ikimizi de imkânı olan esintilerde kelebekler misali yeniden karşılaştırır. Ve dilerim bu sefer ikimiz aynı dünyanın toprağında büyürüz. O zamana kadar, farklı diyarlarda ama aklımla başım arasındaki mesafe kadar yakınımda olmak üzere elveda…
İlginizi Çekebilir
