Küçük meleğim öncelikle söylemek isterim ki, seni her zaman çok seveceğim ne yaşamış olursan ol yanında ilk ben olacağım. İlk konuştuğun da ben yanında olacağım. İlk adımını attığında, ilk düştüğünde yanında ben olacağım ve elinden tutup kaldıracağım seni. Bazen de kaldırmayacağım, tek başına tekrar ayaklarının üstünde durmayı öğreteceğim sana çünkü biliyorum ki her durumda yanında olamayacağım bazı zamanlarda belki de çoğu zamanın da tek başına kalkman gerekecek yerden. Fakat hayattaysam hala ne olursa olsun, ne yaşamış olursan ol ilk bana anlatabileceksin. Her zaman arkanda olduğumu hissettireceğim sana.
Sana hayatta acılarının da olacağını öğreteceğim. Bu dünyanın yalanlarla, sahte sevgilerle ve yanlış insanlarla dolu olduğunu öğreteceğim sana herkesin sana karşı saf sevgi beslemeyeceğini anlatacağım. Bunların yanı sıra imkansız belki ama acı dendiğin de aklına ilk biber acısı gelmesini sağlamak istiyorum.
İstiyorum ki her ne yaşarsan yaşa ama umudunu kaybetme. İnsanların seni sevmediğini düşündüğün de asıl önemli olanın senin kendini sevmen olduğunu hatırla. Birileri sana inanmasa da sen kendine inan. İnsanlığa olan inancını asla kaybetme, hayata dair hep bir umudun olsun birilerine tutunma ihtiyacı hissetme, tutunursan eğer bil ki bırakıldığın da kalkman uzun sürer ama tekrar ayağa kalkabilirsin.
Ruhun yaralansa bile iyileşebileceğini unutma, sevginin ve gökyüzünün iyileştirici yanına olan inancını kaybetme.
Asla müzik dinlemeyi ve kitap okumayı da bırakma bu hayat senden her şeyi alabilir ama müzikten ve kitaptan aldığın zevki, duyguyu asla elinden alamaz. Hayat, hayal etmene karşı koyamaz ve hayal etmediğin hiçbir şey gerçek olamaz.
