Merhaba
Yazmayalı hayli uzun zaman oluyor, bir girdaba sıkışmış halde yazı yazmak pekte kolay degil. Ama işin komik tarafı bir zamanlar bu kızın tam bir deli feminist oluşu.. Hiç bir konu hakkında konuşmaktan çekinmeyen ve sık sık gülen içindeki çoçuğun deliliklerine göz yuman bi kız oluşu.
Tuhaf degil mi? Yıllar sanki içinizdeki çoçuğa komple kuruyor. Oysa asıl sen gerçek sen o çoçuksun . Kendimizin suikastçisi olmak en büyük sorumuz.
Eski yakın geçmişte: sokaktaki zillere basıp kaçmak ; yagmur yağdığında digerleri gibi kaçışmadan sırıl sıklam ıslanmaktan zevk alan o kız işte asıl ben.
Olmaktan korktuğum kişi ; kimsenin kabul etmicegini düşünüp degiştirdiğim kız…
Gece oldugunda kendini daha anlaşılır hisseden, herkezin karşı geldiği görüşlere bi şans vermek isteyen, olduğu kişiye ‘ Hayır’ demeyi öğretmek için içindeki çoçuğu bir girdaba hapseden o kız…
İşte o benim
Sensin
Sizsiniz
Bu cümleler tanıdık degil mi ?
Eskiden bi pamuk şekerinden mutlu olabilen kendini , çocukların top oynayışını izlerken içinin kelebeklenişini, aslında olduğun ve olmadığına inandığın asıl benliğini kalbinin en derinlerine hapsetmiş olabilirsin.
Dogruyu söylemem gerekirse hayatım boyunca bir çok dost kazığı yaralı aşk sancıları o gülümseyen ve cesur kızı yıprattı. Ve kolayı seçip asıl beni korumadım. Hiç birşeyden korkmayan ve hayatta herşeyi başarabilceğine inanan ideolojileri olan o kız hayatını çokta bilmeyen bir kaç sözün esiri etti kendini.
Ne yazıkk
Başarıda başarısızlıkta bana ait oysa
Hatalarımla benim ve hatalarımla ögrenirim
İşte bu yüzden kalbimdeki çocuğa yeniden yaşerebilmesi için el uzattım
elinizi uzatın inanin o sizi bekliyoo
Bir gece iç görüşmesiydi ister ciddiye alın ve ruhunuz yeniden tazelensin. byy
