Geçmişten günümüze kadar biz insanoğlu hep değerli el emeği göz nuru olan önemli şeyleri korumak için sandıklara yerleştiriyoruz. Sevgiyi de böyle özenle kalbimizdeki sandığa yerleştirdik ama zamanla boş sandık haline geldi… Önceden bu sevgi sandığına ; saygı , edep , merhamet ,güven vb değerlerini özenle yerleştirdik ancak zamanla bu değerler küflenerek , bozularak önemini kaybetti.
Seni seviyorum, canım, aşkım vb birçok sevgi sözcükleri kullanılıyor. Lakin bu sözcüklerin bir değeri kalmıyor günümüzde. Biz sözcüklerin anlamındaki derinliği boşalttık. Şuan söylenen sevgi sözcüklerinin yüzde kaçı gerçek sevgiden, içten gelerek söyleniyor ? İşte bu soruya verilecek cevaplar tam bir muamma …
Peki gerçek Sevgi neydi?
Bu soruyu sorunca aklınıza Yeşilçam filmlerinin unutulmaz sahnesi ve repliğinin geldiğini tahmin ediyorum . “ALYAZMALIM ” filminde de denildiği gibi ” Sevgi neydi? Sevgi iyilikti ,dostluktu ; sevgi emekti…”
Evet gerçek sevgide emek, fedakarlık, saygı ,güven var; gerçek sevgide kıskanma , merak etme, hayat yoluna yoldaşlık etmek var. Gerçek sevgide ben değil biz olma var. Biz insanoğlu sevgiyi çok yanlış tanımlıyoruz , farklı anlamlar yüklüyoruz. Belki de bu yüzdendir sevginin değersizleşmesi.
İnsan sadece sevmek ve sevilmek ister. Ama buna gerçek manada kavuşan çok az insan vardır. Sandığın dış görünüşüne , güzelliğine aldandığımız gibi sevilmek konusunda da sadece sevildiğimizi sanıyoruz.
Boş sevgi sandığınızı tekrar doldurabileceğiniz ve gerçek sevgiyi bulup biz olabileceğiniz bir hayat yaşamanız dileğiyle.
VESSELAM…
