Huzur demek gökyüzü demek , huzur demek mavi demektir. Huzur demek özgürlük demektir,öyle ya kuşlara meskendir gökyüzü ve gökyüzüne vurgundur kuşlar.
Bir kuş olsaydım ben de kimbilir ,bir kırlangıç yahut bir serçe. Özgürlüğe açılsaydı kanatlarım ve sonsuza kadar uçsaydım kendi huzur denizime.
Huzur mükemmeli değildir asla,aksine herdem hataları, yenilgileri aşıp kavuşulur ona. Sahi diyorum ki nerede kusursuzlar diyarı, bunca şikayet edebimiz varsa,kusurları yem edinen balıklar misali .
Yanlışları sebebiyle düşer insan ,huzur silkelenip kalkmayı bilene armağanıdır Yaratanın. Bedenine ruhuna tüm zerresine dağılan eşsiz bir armağandır . Öyle ki sebepsiz huzursuzluklar nasıl yorar düşündürür ise insanı, sebebi olmasa dahi huzur, öyle dinlendirir ve düşündürür insanı bir farkla ki düşüncelerin en güzeliyle sarar aklını.
Ve hayat! Ne güzel bir armağandır o ,sıcaklığı bedeninden önce ruhuna yayılır insanın. Ve huzur salt bir his değildir aslında bazen bir insan,bazen bir mekan bu yüzdendir her insanın ve her mekanın yeri ayrıdır yahut olmalıdır. Bazı insanlar insana huzur verir ,bazı insanlar ise huzurun ta kendisidir .
Temennim o ; Huzurunuzu bulasınız mükemmel olanı değil, eğrisiyle doğrusuyla size huzur olanı ,huzur olup ta ciğerlerinize kadar dolanı…
