konuşmayı çok seviyorum. en çok da kendimle konuşmayı.. burayı biraz içimden içine günlük gibi kullanacağım 🙂
15 Mayıs 2020,
aranıza hoşgeldim.
***
Sıkıldın sen de dimi, içinde bulunduğun durumdan. Belirsizliğin hayatının her alanına hakim olmasından.
Adı her ne kadar ”corona” olsa da seni evine ,kendi içine döndüren sebebin, aslında bilsen derinlerde bir yerlerde ruhunun bir ihtiyacı gereksinimi olduğunu .
herkes gibi kendi ekmeğini yaptın mı sen de?
peki ya mandala? o yapıldı mı?
+500’lük puzzle bitti mi?
doldurmadı dimi hiç biri içindeki boşluğu. içindeki boşluk bile o kadar sıkışmış ki gündelik yaşama, belki saydıklarımın hepsini görev bilinciyle yaptın sen de.
sahi en son ne zaman dinledin ki ruhunu?
o ne istiyor, kulak verdin mi hiç?
o konuştukça hep konuyu değiştirdin belki.
belki bugün ona karşı bi’ adım atıp dinlemeyi seçersin, bakarsın laf lafı açar ilham perin olur 🙂
ruhuna karşı iyi bir dinleyici olman dileğiyle,
Inomniaparatus