İnsanları çok fazla umursuyor kendi istek ve önceliklerini arka plana atıyor ve bu durumu değiştirmek istiyorsan bu yazımı okumanı isterim çünkü ben de bu konuda zorlanan kendimde ve başkalarında bu farkındalığı oluşturmak ve değişime bir katkım olsun isterim.
Öncelikle insanları umursamamak derken insanların yardıma ihtiyacı olduğunda ya da fikirlerini paylaştıklarında bunları umursamamak anlamında değil kendi sınırlarını önceliklerini belirleyip kendini ön plana koymaktan bahsediyorum ve bunun bencillik olduğunu düşünmüyorum.Çünkü bir şeyler yapmak istiyorsun ya da bir görüşünden bahsetmek fakat insanlar ne der benim hakkımda ne düşünür beni yargılarlar mı ? sürekli bunları düşünmekten kendin olmuyorsun ve toplumsal normların oluşturduğu insan oluyoruz peki bu durumda birey oluyor muyuz tartışılır bir konu bence. Kendimize en çok gerekli olan biziz aslında mükemmel de olsak insanlar konuşacak bir şey elbet bulurlar.Kendine değer vermek her şeyden önemli seni düşünenen ve gerçekten seven insanların fikirleri evet önemli ama çoğu kişi maalef ki kötü niyetli seni kıskanıyor olabilir üzülmen onu mutlu edebilir ve bu yüzden sert ve ağır eleştiriler yapabilir fakat sen kendinde bu farkındalığı oluşturduğunda onların dediklerini bu kadar düşünmeyecek kendin olabileceksin.Her şeyden önemlisi sensin kimse senin kendine verebileceğin değer kadar değer vermez.Ya da kötü gününde yanında olacak iyi günüde mutluluğunu paylaşacak kişi sayısı o kadar az ki aslında ve bunların dışındaki insanları neden bu kadar önemsiyor ve yaşantımızı onlara göre kurmaya çalışıyoruz sence de biraz saçma değil mi? Kimsenin o kadar da umrunda değiliz aslında evet dedikodularını yapabilirler bu çok normal ama her gün seni konuşacak halleri yok olsa bile çok da önemli değil insanlara bu kadar da anlam yüklememek gerekiyor olabilir.
Ben biraz da sevgi konusuna değinmek istiyorum bazı zamanlar neden sevilmediğinizi diğerlerinden ne eksiğiniz olduğunu düşünüyor olabilirsiniz.Sevgiyi başkalarında aramak kendinize veremediğiniz sevgi ve şefkati başkarında aramakla eş değer olabilir.Tabiki de her insan sevgiye ihtiyaç duyar ve bir gereksinimdir dışardan tabiki de bekleriz fakat bunu kendinden karşılayamıyorsan hiç bir dış sevgi kendine verdiğin sevgi ve değerin yerine konulamaz.Kendimizin üzerine o kadar gidiyoruz ki bazen en çok yıpratan ve yoran biz oluyoruz en yakın arkadaşına söyleyemeyeceğin kırıcı sözleri kendimize söyleyüyoruz.Bu durum aslında farkında olmadan bizi içerden çürütüyor kendine olan saygı ve sevgiyi kaybettiğinde yaşama sevincini hayata karşı olumlu bakış açını günlük rutinlerini yapmak bile zor geliyor ve en kötüsü aslında kendini kaybediyorsun.Eğer kendini kaybettiğini tükenmiş olduğunu düşünüyorsan bu durumu değiştirmek mümkün.Bakış açını değiştirmek önemli bir konu çünkü tükenmişlik sendromu birazda depresyonla ilişkili olabilir ve depresyonda olumsuz bir bakış açısı besleriz.Meditasyon yapmak farkındalık içeren yazılar okumak podcastler dinlemek bu konuda yardımcı olabilir zira değişim için farkındalık şart.Kendi kişisel gelişimin için amaç ve hedef belirleme başlarda zor gelsede birazcık kendimizi zorlamalıyız çünkü boş durmak daha çok düşünmemize ve olumsuz senaryolar kurmaya özellikle bu dönemlerde çok etki edebiliyor olabildiğince bize iyi gelen şeylerle meşgul olmak önemli.Sevinç üzüntü öfke ve diğer tüm duygular geçici yaşadığın ve sana o an acı veren ya da mutlu eden olaylar ve insanlar bir süre eski anlamını taşımıyor.Duygular ve düşünceler yerine başka düşüncelere bırakıyor.O yüzden her durumun geçici ve ömür boyu olmadığını unutmamak gerekiyor.
Yazımı okuduğun için teşekkür ederim eğer seninde bu konuda düşüncelerin varsa yorumlarda belirtebilirsin.
