Aslında aklımda bir şey yoktur, blog sonuçta burası ”süslü kelimler” ya da insanları etkileyecek şeyler yazmak zorunda değilim, kullandığım kelimelerle kimseyi tatmin etmek de zorunda değilim. İçimde bir hissizlik var, sevdiğini kaybetmiş çaresizliği, en sevdiği oyuncağı kaybeden çocuk mutsuzluğu… İşte öyle bir şey. Bazen kendimi umursamaz biri gibi gösteriyorum, dünyayı önemsemeyen, kendisini düşünen.. ne yazık ki öyle biri değilim olmuyor da, öyle biri olmak zor, Buraya kadar yazabildim sanırım, öncesinde ne yazacağımı da bilmiyordum buraya kadar gelmek bile süpriz oldu
Hiç bir şey
