Nereden başlayacağımı bilmiyorum,aslında hiç olmasını istemedigim olanları nasıl adlandırmak gerektiğini de..Yine boğuşmak mi düşüyor bana kendimle ?
Insanoğlu ne aciz bir varlıktır, yaşar ama anlamaz ,anlar ama yaşayamaz. Alır ama istemez bazen ister ama alamaz .Acıyı çeker ama adlandıramaz. Bedensel ve ruhsal yaşadığı o acıya üstünkörü bile bir başlık koyamaz.”Aci “der sadece ama anlatmaya gelince öylece kalır bu da ona daha çok acı verir .
Sıkışmak ,aslında hiç olmayan duvarlar arasında…Insan somut şeyleri çok güzel anlatabilir ya soyutlari ?
Hani boğuluyorum dersin ,içindeki nefessiz kalislarini anlatmaya çalışırsın, ama seni gören nefes aldığından emindir.Hep somut kazanır bu yüzden..
Bir gün anlatırım umarım iç dünyami..
Yabancıyım kendime ,başka bir yabancıya nasıl tanıtabilirim ki..Bazen insan bir şeyi başaramayacağını bilse de çabalamak istiyor.
Anlaşılmak, anlatmamakla olmadığı gibi anlamadan da olmuyor .
Kim bilir belki yaza yaza anlarım kendimle,birlikte taniriz belki de beni ..
