Yaklaşık 2 yıldır icinde bulundugumuz karantina donemini olabildigince yararlı gecirebilmek icin arastırmalar yaparken kendimi bu blog sitesinde buldum.Hayatımda ilk defa blog yazıyorum ve acıkcası biraz heycanlıyım.Umarım kısa surede kendimi gelistirip bu alan hakkında daha cok sey ogrenebilirim.benimle heyecanımı paylasan herkese cok tesekkurler simdilik ben kacıyorum.Güzel kalın…
Derken bir sey farkettim yayınlamak icin minimum 1250 karakter kullanmamız gerekiyormus dedigim gibi yeni seyler ogrenmeye basladım bile.O zaman sizlere biraz hayatımdan bahsetmek isterim.Aylardır evden çıkamayan,sosyallesmenin ne demek oldugunu unutan binlerce gencten sadece biriyim ve eminim herkes oldugu gibi bende bu durumdan rahatsızım.Karantina doneminde neler yaptın derseniz gitarla olan iliskimi saglamlastirdim,egzersiz yaptim ve ne kadar yapabildigime inanmasam da saglıklı beslenmeye calıstım.Benim gibi evi otal gibi kullanan gencler icin karantinanin ne kadar zor gectiğini tahmin edebiliyorsunuzdur ancak daha kotu olan sey ise ben buna alıstım ve artık dısarı cıkmak bile istemiyorum,arkadaslarımı gormek,dısarı cıkıp dolasmak zor geliyor umarım en kisa zamanda eski hayatımıza donup rahat bir universte hayati yasayabiliriz yasitlarimla birlikte buraya kadar okuyan herkese gercekten cok tesekkur ederim kendi hayatimdan kucuk bir kesit gibi oldu kucuklerime sevgi,buyuklerime saygilar…(profildeki kiz arkadasim ben terlemis kisiyim 🙂
