Kendimi güçlendirmek için kullandığım direnç lastikleri ilişti iki gün önce gözüme. Asmak istedim onlarla kendimi. En güçlü olduğun yerde bile yerle bir olmak istiyorsan gel. Dünde olabilir yok hatırladım evet iki gün önceydi bilmiyorum üçte olabilir. Gecenin yarısı kaçtım yine kendimden hemde elimde sigaramla. 4 gün önce mi bırakmıştım sahi? Bak şöyle tarif edeyim kalbimi söksünler istiyorum sonra beynimi almalılar çok ağır hissediyorum sonra kollarımı sökmeliler hemde omuz kökümden. Hani normalde en güçlü parçadır bu solum ve sağımdaki uzuvlar. Sporcuydum ben en çok o bölgelere çalıştım ister istemez. Bacaklarımı almasalar da olur hissetmiyorum onları şimdi; gecenin bir yarısı evden çıkıp beni sürükleyen onlardı oysaki. Eve döndüm anne merak etme ama gözlerinin dolu olduğunu gördüm benimkiler donuktu o yüzden bir şey diyemem. Biliyorum bu saatte kızının alıp başını gitmelerinden korkuyorsun ama içmeden konuşmak istemiyorum hiç kimseyle. İçmeden söyleyeceklerim kusabilir bütün küstahlığını. İçmekten kusabilirim biraz daha devam edersem. Bugün içemedim ama midem bulanıyor yine karanlıktan. Sersemledim iyice kabul. Biraz daha anne biraz daha dayanabilirsem, sahi ne olacak biraz daha dayanınca dayanamadıktan sonra kimseye ve buna kendimde dahilken. Nasıl uyuyacağım ben şimdi? Yaşamak çok korkunçtu zaten de uyumak bile bu kadar korkutuyorken nasıl gideceğim yatağıma? İki adım mı var yaklaşıp bıraksam kendimi gömülebilir miyim? Mezarım olur mu bu yatak, toprağım yorgan. Bırak öleyim. Kaç defa dedim de Tanrıya dinlemedi bir türlü. Küs müyüz? Çocuk olan bendim. Ağlayan bendim salya sümük. Böyle bir çocuğa küsülür mü? Karanlıkta nasıl yol bulacaktım küçük bir çocuk değil miydim ben Tanrım? Nasıl böyle büyük bir yükü omuzlarıma yüklersin? En güçlü olduğum parçalarım onlar diye mi? Oysa parçalandım ben. Oyun oynamak istiyordum, çalışmak değil. Diğer çocuklar gibi gülmek. Bu büyüklerin işiydi niye çocuk işçilerin var senin Tanrım? Daha mı ucuza gidiyoruz böyle? Daha mı maaliyetsiziz senin için? Yoksa böyle sızlanıp durdukça sinirlerin mi bozuluyor? Kızgınken hiçbir çocuk yapbozun parçalarını tamamlayamaz. İstediğim bütün gofretleri başkası yiyor gibi. Ne yapayım ben yapbozu? Alın önümden bu karton parçalarını ıslanacaklar yoksa gözyaşlarımdan. Siz görmüyorsunuz ama kulaklarımdan fışkırıyor yaşlar. Gideceğim yatağıma bir sigaradan sonra ya da bilmiyorum kaybolmuş bir çocuk olarak düşebilirim şimdi yerlere. Sahi sigarayı içenler çoğunlukla çocuk işçiler değil mi? Yetişkinlere bıraksaydık iyiydi ama lanetlendik Tanrım daha da istemeyiz. Sen küstün mü bilmiyorum ama küs bir çocuk gibi yatıp uyuyacağım ben. Sadece gözümde büyüyen şu adımları atmam gerekiyor. İyi geceler Tanrım, sevgilim, kendim,anne ve bütün çocuklar…
Konular
