İkinci bölümde daha cok hayattaki en çok istediğimiz şeylerin peşinden neden koştuk bunlardan bahsedelim. Evet öncelikle ilk kısımda dediğim gibi bir hedef bizi çevre ile tamamlarız daha sonra onun etrafında şekil aliriz. Büyüdükçe aslinda başkaları için sekilldendigimizi anlariz lakin o zamanda vakit gecmis oluyo ve Yasin verdiği enerji azalıyor. Kaybımız nerde bunu sorgulamalı insan, birtakım zorluklardan eminim ki hepimiz geçmişiztir. Hayat iste ne kadar çok istersek o kadar az mı verir karşılığını. Belki de olmasi gerekeni yaşıyoruz bizde herkes gibi
Gayemiz gelecek kaygısı mi yada mutlu sakince bir yasam mi veya ekonomik anlamda güven mi bunlar tercih olsa hangisini seçerdik?
Bence hepimiz su süreçte sanırım sakin mutlu ve sağlıklı bir hayat dilerdi.zaman sanırım bize bunu öğretti özellikle geçirmekte olduğumuz su pandemi sürecinde herseyin basinda sağlığı öğretmesi aslinda en büyük hazine.
Bunlari yaşadıkça bence hayata dair hedeflerden ister istemez uzaklaştık belkide zorunda kaldık. Akışına göre ilerlesin istedik. Biz istersek yine kendimizin mutlu huzur içinde yaşayabileceği alani oluştururuz ve amacımıza albet kavuşuruz. Bugun ve ya yarın mutlak bizi birgun bulur.
İnsan kac yasinda olursa olsun istediklerinde n beklentilerinin asla ve asla vazgecmemeli bunun için elinden gelenin fazlasıyla yapip onun geleceği zamani beklemeli…
Iyi okumalar umarım hepimiz birgun hedeflerimizi yaşıyor olacağız…
