Tam olarak 7 yaşındayım babam eve bir yavru köpek getirdi çok tatlıydı ineğimiz vardı o zamanlar elimi ile ineğin memesinden süt alı ve köpeğime içirirdim o kadar güzel içerdi ki saatlerce ona bakakalırdım bir gün tarlaya çalışmaya gittim babamla eve döndüğümde köpeğim ortada yoktu saatlerce aradım ağlayarak hem de nasıl ağladım sonra küçük kız kardeşim bana yaklaşarak köpeğin köydeki okul bahçesine buldum oradaydı dedi tabi ben çok mutlu olmuştum hemen oraya doğru koştum ama orada gördüklerimi tam 11 yıldır unutamıyorum okuldaki çocuklar köpeğimin tam karnına şiş batırmış ve öldürmüşlerdi öylece tam 1 ay etkisinden kurtulamadım zaten içine kapanık bir çocuktum giderek daha kapandım nasıl bu insanlarla bir arada yaşayabilirim diye düşündüm kendi kendime veeee yıl 2019 bir asker eliyle bir kediyi tutup park kapısına doğru fırlatıyordu evet unuttunuz değil mi? bir hayvana bunu yapan insana neyi yapar hiç düşündünüz mü?
biz ta küçüklüğümüzden böyle yetiştiriliyoruz evet ne bekliyorsunuz ?
o çocukların tamamına yakını eşine şiddet eden insanlara döndü biliyor musunuz? ne garip?!
kanseriz ama ağrı kesici istiyoruz hadi ama gerçekçi olun barbar yetiştirildik ! kanseriz anlayın sorun hayvan hakları ve birkaç densizden çok daha fazla. akşam evine giderken korkan kadınlardan çok daha büyük evet asıl soruna dönün diğerleri tamamen bir soruna bağlı insan gibi yetiştirilmiyoruz.
ve sözümü yine 10 yaşımda babama söylediğim bir sözle bitirmek istiyorum
.. baba eskiden hayvanlardan ben kaçardım mesela köpeklerden öyle ya ısırır diye ama bu bana çok doğal gelirdi şimdi ise mahallede yürürken köpekler beni veya bir insan görünce köşe bucak kaçıyorlar anlamadım gitti acaba ısıracağımı mı düşünüyorlar!!
evet sanırım, öyle bir yetiştik ki aklı ve idrak ı olmayan hayvanlar ile yer değiştirdik.
