Kokusu güzel bir kere… Sabah mutfağında, güzel dakikalar geçirdikten sonra oturup, çayımı yudumlarken annem ile ettiğim sohbete bir dur deyip, telefonu elime alma kararı alıyorum. Ardından bu sitenin yüklenmesini bekliyor ve logusunun klaslığına bakıyorum. Dürüst olmak gerekirse bu sitenin yapımında kimin emeği varsa. Onu takdir ediyorum. Bir insanı bu kadarda teşvik edemezsiniz yani.
Değinilmesini istediğim konu, düzeni sağlamaya çalışırken dış etkenlerin sürekli bu düzeni bozmaya çalışması. Her an herşey olabilir. Bir alanda tamamen düzeni sağlamak, benim görüşümde, biz insanları, cansız yapar. Hayattayız diyemeyiz. Bahanelerimiz olacak. Nitekim bizde bunlarla düzen sağlayacağız. Derslerimizde, iş hayatımızda vs. Biz hasta olduğumuzda, hasta olduğumuz için iki saatlik bir işimizden uzak kalırız. Bu zaman daha da ilerlediğinde ise farklı bir duruma alışmış oluyoruz. Sonrasında ise irademiz yetersiz geldiği için olsa gerek. Bir türlü düzene giremiyoruz. Hiçbirşey olmamış gibi devam edenleride anlıyorum, hayatın sizin için güzel olması var birde. Aslında ben ne yapacağını planlamış ve şimdi ise o plana uyan birisi olarak “Hayat resmen benim için basitleşti.”
Şaka bir yana benim birçok planım ve o planlara destek olacak alternatiflerim oldu. Çünkü sürekli bir çözüm arayışı içerisinde olan ben, kendimi ve zevklerimi aşırı düşünen bir yapıya sahibim. Ne seviyorum ? Biraz düşününce önüme birçok seçenek sunuluyor aklım tarafı dan. İşte hepsinin içinden bir tane en seçmiyorum. Neden hepsinin bir karmasını yapmayayımki. Yani sürekli bir seçeneğim olur. Sözgelimi, Mavi önümdedir. Saatlerce önümde olur. Sonra birden gider. Bir diğer seçeneğim, kırmızıdır. Önüme gelir. Ve saatlerce o önümde olur. Ama ikisinide aynı sevmem. Yerleri ayrıdır. İkisinide çok iyi bilirim. Olurda birgün her yer kırmızı olursa, ben kırmızıyı çok iyi bilirim. O beni bilmez. Ama bilmek isteyecektir. Ve eğer olurda, birgün herşey mavi olursa, yine aynı şekilde maviyi de çok iyi bildiğim için onunla çok eyleneceğim. Mavi beni çok sevecek. Ben ateşi ilk defa gören insan olmayacağım. Yani ben ateşe değil ateş bana şaşıracak. Benim ilgimi çekmeyecek, ben onun ilgisini çekeceğim. Ateş beni yakamayacak fakat ben onu söndürebileceğim. Ve bu beni tatmin edecek.
İşte ben böyleyim. Sürekli seçenekleri olan. Sağlam bir düzen kuramasam bile sürekli seçenekleri olan bir insanım. Ve belirttiğim gibi tüm seçeneklerim sevdiğim şeylerin karması. Zamanımın ve kapasitemin bana ne fırsatlar sunduğunun farkındayım. Bu yüzden iki şık arasında kalmaktansa ikisinide seçmeyi tercih ediyorum. Kısıtlanmayı sevmiyorum. Sabahı ayrı seviyor, akşamı ayrı seviyorum. İkiside benimdir diyorum. Akşam olmuyorsa sorun olmuyor. Çünkü sabahta listemde. Evet sıradışı örnekler, değişik benzetmeler ve ardından yazının ana fikrine gelecek olursak, Planlı bir hayatın olmayabilir. Ama hayatın her anı için ayrı bir seçeneğin olsun. Hastayken ayrı bir seçeneğin, evdeyken ayrı bir seçeneğin, okuldayken ya da işteyken ayrı bir seçeneğin olsun.
Evet bu yazıyı yazmak benim bir seçeneğimdi.
