Binlerce yıldır bu topraklar üzerinde, hep bir arada kardeşçe yaşadık. Irk, Din, Dil gözetmeden kardeşiz dedik birbirimize. Son zamanlarda sadece Türkiye de değil, dünya üzerinde çok sayıda insan ırkçı saldırılara uğruyor. Kimisi Kürt olduğu için, kimisi Türk olduğu için, kimisi de siyah, beyaz olduğu için katlediliyorlar. Neden ırkçılık vardır bilinmez, bilinen şu ki katledilen de katleden de bir insan. Hayvanlar bile bir birlerini avlarken bir düzen içerisinde avlanırlar. Lakin biz insan oğlu nedense hep bir şeyleri bozma peşindeyiz. Sürekli kendimizi beğenmiş ve kibirli olarak gösteririz. Sadece insanlara değil hayvanlara dahi zarar veririz. İnsanoğlu var olduğu ilk günden beri rahat durmaz sürekli bir şeyleri yakma yıkma peşindeyiz. Ama unutulmaması gereken bir konu var. Bu Dünya bizim değil, hiç kimse dünya da sonsuza dek yaşayamaz. Gün gelecek dünyada yok olacak, ama kendi yok olma süresi gelmeden, biz onu yok etmeye itekleriz. Aşırı tüketim, israf yapmaktan asla kaçınmayız. Yaptığımız zararı dönüp tekrar düzeltmeye kalkmayız. Bu dünyada geçiciyiz, bizden sonra gelecek olan nesillere temiz ve güzel bir dünya bırakmak bizim en büyük sorumluluğumuzdur. Eyer bizden sonra gelecek olan nesillere temiz bir dünya bırakmaz isek, tüm insanlığın hayallerini elinden almış olacağız. Çocuklar ebeveynlerine ve çevrelerine bakarak büyür ve onların gösterdiği yollarla hayatlarını devam ettirirler. Onlara sağlam bir hayat dersi vermenin en iyi yolu da, ahlaklı ve eğitimli olmasıdır. Bir insanı küçükken eğitemezseniz büyüdüğünde bir dağ olur ve o dağı yıkmanız mümkün değildir. Öldüğünde ondan kurtulduğunuzu sanırsınız, lakin arkasında bıraktığı koca bir nesil daha vardır. Farkında olmamız gereken en büyük sorun ise hepimizin insan olmasıdır. Bu dünyada yalnız yaşamıyoruz, Hayvanlar, Bitkiler gözle göremediğimiz nice varlık ile beraber bu hayatı paylaşırız. O varlıkların tümü biz insanların hizmetine verilmiştir. Lakin biz hizmetimizin karşılığını teşekkür ile değil, zarar vererek söylüyoruz. Kimin ne olduğu önemli değildir aynı kimlik altında yaşayan biz insanlar hırslarımız uğruna nice canı ellerinden alırız. Sizden sonra gelecek olan nesiller de bunları yapacaklar ve gün gelecek onları durdura bilecek hiç kimse olmayacak. Yaşadığımız dünya ya sürekli isyanlar eder dururuz. Kimimiz yalnız olduğumuz için, kimimiz sevgilisinden ayrıldığı için kimimizde başka sebeplerden ötürü sürekli hayata küfür eder, hatta yeri gelir canımıza dahi kıyarız. Hayata yaptığımız bu kadar küfür hakaret karşısında bir gün olsun hayat; havasından, suyundan, yemeğinden, hizmetinden bizleri mahrum bırakmamıştır. Bugün en yakın dostunuz bile size sırtını dönerken hayat sizin ellerinizden tutarak yeniden yaşamanızı sağlar. Biz dünya ya emanetiz dünya emanetine en iyi bir şekilde sahip çıkıyor. Dünyanın da bizden istediği şeyler vardır tabi bizimde onu korumamızdır. Sadece dünyayı değil, hayvanları ve insanları. Bir birimizi öldürerek can almak yerine can vermek hepimizin hakkıdır. İnsanlar hep bir arada kardeşçe yaşamalı ve sahip olduğu hayatı en iyi şekilde temiz ve güzel yaşatmalıdır. Bizden sonra gelecek olan nesillerin bizleri dillerinde kötü biri olarak değil, iyi biri olarak andıklarını düşünsenize ? Yüce Allah kuranı kerimde şöyle buyurur: Size hayat veren, sonra sizi öldürecek ve sonra sizi diriltecek olan da O’dur. İnsan gerçekten pek nankördür. ( HAC SÜRESİ 66. AYET )
Hayata Olan Borcumuz
Subscribe
Giriş Yap
Yorum yapmak için giriş yapmalısın
0 Yorum