Ben zeynelcan aya. 10.sınıf öğrencisiyim. İnşaat teknolojileri alanında okuyorum. Ama istemeye istemeye . Benim ailem çok fazla baskı yapıyorlardı. Ve çok cimri aileden gelmeyim. Ama sadece mal varlığı ile alakalı değil. Bizim fazla fazla mal varlığımıza vardı ama asla paralarını harcamazlardı örnek veriyim annemin yatak odası takımı tam 20yıllık. Ama değiştirmiyo çünkü cimri. Ben çok zeki öğrenciydim küçükken babam beni döverdi fazla.döverdi hep korkuyordum babamdan ama bunun iyi bir şey olduğunu tahmin ediyolardı ama hayır ben onlardan uzaklaşmak istiyorum. Ama onlara belirtemiyordum diyemiyorum içindekilerin çünkü babamın dövmesinden korkuyordum.çocuklarınızı üzmeyin vallahi kaçarlar vallahi baskı yapmayın bu iyi bir şey değil. Bizim etrafımızdakilerde baskıcıydı. Ben bir gün babama ben inşaat okumak istemiyorum dedim moda tasarım okumak istiyorum dedim dövdü beni kızmısın diye. Ama ben o gün babamdan vazgeçtim. Çünkü babamdan bir insan olmazdı. O yüzden çocuklarınızın peşinden koşun. Onları hayatlarına karışmayın bırakın özgün olsunlar.ve çocuklarınızı asla dövmeyin ve gerekmedikçe sesinizi yükseltmeyinm. Benden tavsiye ilerde pişman olmamak için. Hayat böyle işte bazen üzülür bazen ağlar bazen gülersin ama ben hayatın hep üzücü tarafındaydım….
Hayat ve ben
