Hayat bazen planladığımız gibi gitmez.Biz hayatımızı planlarken karşımıza çıkacak kişileri,olayları işe katmayız.Bence bizi en çok etkileyen de bu bazen tesadüfen tanışılmış kişiler bizi iyi gelmez ve bizi bir çıkmaza sürükler.Başta harika hissedersin,kendini değerli hissedersin ve o seni öyle bir incitir ki o mutluluk dediğin şey artık koca bir boşluk olur.Sonra mı ne olur? Hani o planlar kurduğun geleceğin var ya o tamamen güvensizlikle yeniden şekillenmeye başlar.İnsanlarla arana kalın bir duvar örersin.Çünkü bir daha asla öyle yıkılmak istemezsin bir nevi kendini dış dünyadan koruma çabasıdır.Ama aslında kendine verdiğin ceza olduğunu kabullenemezsin . O ördüğün kalın duvardan artık kurtulman imkansız ve en kötüsü de içeri de kimse girmiyor. Yalnızlığa alıştın,kendini seviyorsun,değer veriyorsun,geleceğini düşünüyorsun artık.Bakıldığında gayet güzel bir hayat ama yalnız bir hayat ve yapabileceğin hiçbir şey yok.Biliyorsun ki verdiğin değer kadar kırılıyorsun.Artık tekrar iyileşecek bir gücün kalmadığını farkedersin. O tesadüfen hayatına giren kişi senin hayatını nasıl da değiştirdi dimi? Kim bilebilirdi ki ? Sen bu kadar çabalarken onun da bir şeyler çabalamasını beklersin ama o senin hayatını mahvettiğinin bile farkında değildir.Belki de bu yüzden duvar daha kalındır.
HAYAT SENİN PLANLARINI ÖNEMSEMEZ
