Bu benim ilk blog yazım nasıl olacak bilmiyorum ama düşüncelerimi paylaşmak istediğime karar verdim bunun için sonuç ne olursa olsun yazacağım.Başlığa karar veremedim ve biraz ilginç bir başlık attım peki hangisi derken neyi kast ediyorum ?
Tabi ki bunlardan birisi insan onu konu almadan yazamazdım diğeri ise karınca şimdi başlıktan daha ilginç bir durum ortaya çıkıyor.Aslında büyüklüğün bir ölçüt olduğunu da düşünmüyorum.Büyüklük bir kıyastır.Seneca bununla ilgili çok güzel bir şey söyler:Bir nehirde büyük görünen bir gemi, denizde küçüktür.İnsan da böyledir kendi gözünden bakar dünyaya ve bu koskaca dünyada kendini herkesten büyük görür bilmez ki asıl büyüklük küçük olduğunu fark etkmektir ama insan sanki kendinden önce yaşamış kendine büyük demiş insanlar ölmemiş bu dünyadan göç edip gitmemişler gibi yaşamaya devam eder işte bu yüzden büyüktür karınca farkındadır küçüklüğünün fark ettikçe daha da büyür insan da küçük olduğunu kabul edene kadar küçük olmaya devam edecektir.Bu yazıyı yazıyorum çünkü insanların kibrinden,kendini büyük görmesinden son derece sıkıldım ne zaman fark edecek insanoğlu ne zaman kaldıracak kendi ağırlığının 50 katını bence hiçbir zaman bir karınca olamayacak insanoğlu.
